Transcriptie: Van fysieke naar digitale events

In de podcastserie 'Stappenmakers' van KVK voert presentatrice Annette van Soest al wandelend gesprekken met ondernemers over de stappen die ze hebben gezet en wat ze hiervan leerden. In aflevering 7, 'Van fysieke naar digitale events', komt Rick Middel aan het woord die bedrijven helpt met het opzetten van grote beurzen en events.

Transcriptie

Van Soest: Annette van Soest

Middel: Rick Middel

Wat doe je als je in een branche werkt die van de ene op de andere dag stil komt te liggen? Wacht je af tot als weer zo wordt als het was, of zoek je zo snel mogelijk naar een nieuwe weg? Bij VRF zorgden ze voor de mooiste evenementen, maar zagen ze opeens hun agenda helemaal leegstromen. Al snel besloot het bedrijf een nieuwe stap te zetten.

Mijn naam is Annette van Soest en in de podcastserie Stappenmakers hoor je ondernemers stappen maken. Omdat ze kansen zien, willen groeien of omdat ze moeten. Een crisis, klimaatverandering, digitalisering, bedrijven kúnnen niet achterblijven. Al wandelend ga ik met ze in gesprek over de stappen die ze hebben gezet. Vaak digitaal, soms op een andere creatieve manier. In deze aflevering ga ik op stap met Rick Middel, die achter de schermen de touwtjes in handen heeft van alle events. Ik spreek met ‘m af in ’t Sieraad in Amsterdam, normaal gesproken één van hun thuislocaties.”

Geluid van een deur die opengaat

Van Soest: “Hai, Rick”

Middel: “Hai, goedemiddag.”

Van Soest: “Leuk je te ontmoeten, in het ’t Sieraad. Ontzettend veel bedrijvigheid. Ik zie mensen met kratten vol met eten lopen. De keuken staat open. Dit is bekend terrein voor jou?”

Middel: “Ja klopt. ’t Sieraad hier in Amsterdam dat is een evenementenlocatie waar wij als techniekpartner de vaste partner zijn. Dus normaal gesproken buiten coronatijd vinden hier veel congressen plaats, dancefeesten met ADE bijvoorbeeld. En dan staat het hier vol met mensen die een gezellige tijd hebben. En die lekker willen eten.”

Van Soest: “Kun je me even rondleiden, want hier rechts hebben we een enorme ruimte.”

Middel: “Ja, dit is het atrium. En het atrium is eigenlijk het hart het ’t Sieraad. Dit gebouw was vroeger ooit een school en het atrium was dan het schoolplein zeg maar. Het is nu luchtdicht en regendicht, maar vroeger was dit dus gewoon een hele open ruimte en er zit dus nu een glazen dak op. En we hebben al onze materialen, al onze trussen, speakers, lampen, hebben wij hier hangen om een mooi feest te geven.”

Van Soest: “Wat is jouw rol hier precies? En bij andere eventlocaties?”

Middel: “Ja mijn rol is eigenlijk dat ik voor ’t Sieraad en voor de klanten in ’t Sieraad de projectleider ben, aanspreekpunt ben. En dat betekent dat ik niet zelf achter de knoppen sta, maar dat ik wel weet wat er hier kan gebeuren en dat ik ervoor zorg dat alle materialen er zijn, dat we alles van tevoren opbouwen, dat onze technische crew hier aanwezig is en volledig gebrieft is, zodat ze precies weten wat er die avond gaat gebeuren en hoe ze dat het beste kunnen gaan uitvoeren.”

Van Soest: “En dat doe je niet alleen hier, op jullie huislocatie hè, als ik het zo kan noemen. Maar op allerlei locaties, ook bij kortlopende events.”

Middel: “Ja, klopt inderdaad. Wij doen voornamelijk zakelijke dingen, dus beurzen en congressen. Maarja ook af en toe dit soort locaties. En naast ’t Sieraad hebben wij nog een 8 á 9 andere vaste huislocaties waar wij als technisch partner aanwezig zijn en dus de locatie ondersteunen in de dingen die zijn doen op technisch gebied, onder andere.”

Van Soest: “Ziet het er hier nou heel anders uit dan voor corona?”

Middel: “Voor een deel wel. Het is vooral heel leeg. Het klinkt ook heel hol nu, dus het is ook heel gek om hier iedere keer te zijn. Zeker als je weet hoe het voor corona was. Er staan hier nu ook een aantal spullen opgeslagen die niet gebruikt worden en dus maar hier neergezet worden, dus in die zin wordt het wel heel pijnlijk duidelijk dat we nu met corona hier bezig zijn en dat we eigenlijk geen dingen kunnen doen die we normaal gesproken het liefste zouden willen doen.”

Van Soest: “Hoe veel events deden jullie toen het nog normaal was, toen nog alles kon?”

Middel: “Nou hier in deze locatie waren dat tussen de 10 en 15 evenementen per maand. En dat gaat dan van een groot dancefeest tot een kleine vergadering met tien personen en een scherm. Maar in totaal zaten wij zo tussen de veertig, vijftig, , soms in de drukke tijden zestig events per maand. En ook daar zit dan weer een groot verschil in. Dat is een grote beurs waar 40.000 mensen op af komen of gewoon een wat simpelere productpresentatie voor dertig klanten van een bedrijf.”

Van Soest: “Ja, dat was toen. Hoe veel zijn het er nu?”

Middel: “Op dit moment zijn het er nul. Nul fysieke evenementen. En ik ben heel blij dat we de transitie gemaakt hebben naar digitaal, want je merkt aan alles dat we daar nu gewoon mee bezig zijn en dat dat ook goed loopt. Tot nu toe hebben wij ongeveer tussen de 100 en 125 digitale events gedaan. En dat verschilt ook inderdaad van een wat simpeler webinar met één spreker, tot eigenlijk een heel congres, beurs van een week die volledig online, digitaal plaatsvindt.”

Van Soest: “De stap naar digitaal werd dus vol overtuiging gemaakt, maar het duurde even voordat het z’n bedrijf duidelijk werd dat het wel eens heel lang kon gaan duren voordat de fysieke events weer terug zouden komen, zegt Rick.”

Middel: “Dat was, ehm, denk ik, nouja eind april, mei, dat dat besef wel een beetje begon te dagen. En dan merk je ook dat de sfeer in het bedrijf natuurlijk iets anders wordt, omdat iedereen wel het idee heeft van: ja, weet je, kunnen we dit zo lang volhouden? Er zijn natuurlijk een hele hoop steunmaatregelen van de overheid waar we heel blij mee zijn, maar kan je dat oneindig volhouden op die manier? Dat is de vraag. En uiteindelijk is ook gebleken dat dat niet vol te houden is. In de hele sector niet.”

Van Soest: “Dus jullie zijn ook met minder mensen verdergegaan?”

Middel: “Wij zijn inderdaad met minder mensen verdergegaan. Vanaf mei/juni hebben we helaas afscheid moeten nemen van een aantal collega’s. Ook collega’s die er al jaren werkten. Waarin we ook best wel een hecht team hadden, dus dat was ook best wel even slikken. Dus dat was wel moeilijk. Maar op een gegeven moment moet je ook wel weer vooruit, omdat je daar niet kan blijven hangen. En op dat moment was het natuurlijk ook nog niet zeker dat ik sowieso mijn baan zou behouden. Op dat moment was het ook nog onduidelijk: ja, wat gaat het najaar brengen? Wat gaat volgend jaar brengen? Dus toen hebben we wel alles op alles gezet om ervoor te zorgen dat we met het team waar we toen mee waren, dat we daar wel verder mee konden. En uiteindelijk bleven we met zes mensen over, van de vijftien die we hadden. En boven op die vijftien zouden nog vijf extra mensen aangenomen worden. Dus in het najaar kwam het erop neer dat we met vijftien mensen minder waren dan dat we eigenlijk gepland hadden.”

Van Soest: “Voor hoe veel euro’s hangt hier nou – nou, ik wil zeggen: te verstoffen – maar dat klinkt wat oneerbiedig. Maar hoe veel kapitaal is hier in de lucht onbenut aan het wezen?”

Middel: “Ik denk dat je wel richting de 2,5 ton gaat aan spullen die op dit moment – ja, wat je zegt – aan het verstoffen zijn. Niks doen. Dus dat is de pijnlijke waarheid helaas.”

Van Soest: “Maar waar de apparatuur dus aan het verstoffen is, is Rick zelf nu juist hartstikke druk. Z’n agenda zit vol met online events. We gaan naar buiten en bespreken welke stappen hij daarvoor het afgelopen jaar heeft gezet. Daar moeten we onze paraplu voor opsteken, want het regent flink en het is ook nog eens behoorlijk koud. Maar net zoals in z’n eigen werk, ziet Rick het ook nu positief in.”

Middel: “Amsterdam kan in de regen ook heel mooi zijn.”

Van Soest: “Nou, we hebben ook een paraplu gelukkig. Jullie gingen dus alles anders doen, maar deden ook al deels events digitaal, of hybride, wat je net zei. Zijn er ook hele nieuwe concepten die jullie hebben ontwikkeld in die tijd?”

Middel: “Ja, we hebben een concept bedacht dat heet Afscheid op Afstand. Dat zorgde ervoor dat wij in een evenementenlocatie een soort uitvaartcentrum nagebouwd hebben met volledig mooie decoratie, kaarsen, doeken rondom, mooie planten, nou noem het allemaal maar op. En er konden mensen echt op 1,5 meter afstand afscheid nemen van de overledene. En daarnaast konden we een 30 tot 35-tal auto’s naar binnen rijden, waar mensen gewoon in hun eigen bubbel de plechtigheid konden volgen.”

Van Soest: “Een soort drive-through funeral dus?”

Middel: “Klopt. Mensen konden dan hun autoradio afstemmen op de frequentie die in beeld stond en daarmee konden ze de plechtigheid volgen. Dat kon, want het is niet echt gebeurd helaas. De gemeente wilde ons geen ontheffing geven om dit te doen. Dus we hadden het allemaal klaarstaan. We hadden bij wijze van spreken op elk moment een uitvaart kunnen doen, alleen de gemeente die zat tegen, omdat onder andere de burgemeester van die gemeente ook voorzitter was van de veiligheidsregio. Ik denk dat ze misschien vanuit die hoedanigheid misschien wat kritischer was naar de plannen die we gemaakt hadden. En ik denk – om heel eerlijk te zijn – dat we ook gewoon te vroeg waren met die plannen. Dat de samenleving er nog niet aan toe was, zeg maar, om op dat moment, want we spreken nu half april, om dat te doen.”

Van Soest: “Ja, dus dat was al heel snel eigenlijk. Later kreeg je natuurlijk bij uitvaarten dat uitvaartcentra zelf ook livestreams gingen aanbieden hè. Dus dat was misschien ietsje te snel. Hoe is jouw werk veranderd het afgelopen jaar?”

Middel: “Nou, mijn werk is best wel heel erg veranderd. Vroeger was het vooral locatie bezoeken, bekijken met een klant wat ‘ie precies wilde. Met een beurs en hoe dat uitgelicht moest worden en welke stand dan een lamp wilde hebben, bij wijze van spreken. Of met een congres, hoe veel mensen komen er dan? Hoe zit het met het stoelenplan? Looproutes, dat soort zaken. Het LED-scherm, het geluid, past het allemaal? Is er genoeg stroom op de locatie aanwezig? Ja, dat is nu allemaal weggevallen. Nu is het eigenlijk meer TV maken wat we doen, in plaats van een evenement maken.”

Van Soest: “Waar liepen jullie in die eerste maanden tegenaan toen jullie al dit nieuwe werken moesten gaan opstarten?”

Middel: “We hadden al wel kennis van livestreaming. Maar we zijn met onze klanten zo gegroeid, zij ook, maar wij ook zijn daarin gegroeid, dat het in het begin ook echt wel even schakelen was van: hé, content is echt het belangrijkste en de inhoud is echt het belangrijkste. En hoe kunnen wij dat nou, door middel van het in beeld brengen daarvoor of de manier waarop mensen in beeld zitten, hoe ze er uit zien. Hoe kunnen we dat nou het beste in beeld brengen? Dus in het begin was dat wel eventjes een zoektocht, omdat je dat natuurlijk nooit gedaan had.”

Van Soest: “Jullie waren gewoon TV aan het maken eigenlijk?”

Middel: “Eigenlijk wel inderdaad ja. En dat brengt weer hele andere vaardigheden met zich mee. Dus dat was ook wel heel uitdagend en ook wel heel leuk om dat in het begin te doen.”

Van Soest: “Moesten jullie hier veel nieuwe materialen en spullen aanschaffen?”

Middel: “Nou, we hadden al wel wat materialen die we hiervoor konden gebruiken. Maarja, zodra je begint te groeien en meer dingen gaat doen, moeten daar dus ook extra dingen bij komen. Dus op een gegeven moment hebben we ook duidelijk de keuze gemaakt: hé, we gaan investeren in kwaliteit. Om ervoor te zorgen dat we onze klanten zo goed mogelijk kunnen bedienen.”

Van Soest: “Hoe kwamen opdrachtgevers bij jullie? Een deel was natuurlijk al bestaande klant, maar hebben jullie veel gedaan aan actieve werving?”

Middel: “Nee klopt inderdaad. Een deel van de klanten die nu gebruik maakt van onze studio’s zijn ook de klanten die we eigenlijk voor corona ook al hadden. Ze zijn ook op momenten naar ons toegekomen en hebben ons gewoon de vraag gesteld van: ja, weet je, wij kunnen geen fysieke evenementen meer organiseren. Ja, help ons, want we weten niet wat we moeten doen. Dus mooi voorbeeld daarvan is bijvoorbeeld Exact. Exact is een boekhoudsoftwarebedrijf. En die hebben elk jaar in het najaar Exact Live. En dat is een groot evenement voor 5000 klanten in de jaarbeurs. Nouja, dat kan natuurlijk niet. Dus wij zijn met Exact vanaf de zomer bezig geweest van nou weet je, hoe kunnen we jullie marketingdoelstellen nou in een livestreamevenement plaats laten vinden?
En uiteindelijk hebben we vier studio’s gebouwd. Een grote en drie wat kleinere. En hebben we zowel in Nederland als in België verschillende sub-sessies opgenomen. En de grootste studio, bij hun in het atrium, dat was voor de plenaire opening en de plenaire afsluiting, grotere sessies met bijvoorbeeld een Jan-Peter Balkenende en een Bas Nijhuis bijvoorbeeld, de scheidsrechter. Dus dat is de bestaande klant.”

Van Soest: “Wacht even. En wat deden die dan? Een scheidsrechter en een oud-premier voor Exact Software?”

Middel: “Ja, een bont gezelschap bij elkaar. En zij gaven een keynote-presentatie en dat is niet de gewone powerpointpresentatie, met eigenlijk veel te veel tekst erin. Maar dat is eigenlijk gewoon een verhaal met mooie voorbeelden die klanten van Exact ook in de praktijk konden brengen. Wij brengen dat dan in beeld met onze camera’s. Met ondersteunende visuals op de TV-schermen achter de sprekers. Dat het een mooi, lopend verhaal wordt waar mensen echt iets mee kunnen.”

Van Soest: “Je zegt, dit zijn meerdere studio’s. Dit is een enorm project. Niet elk evenement is denk ik zo groots opgezet hè?”

Middel: “Nee absoluut niet. Nee, dit is om eerlijk te zijn maar een heel klein deel van onze evenementen. Zijn we overigens natuurlijk wel heel trots op. Maar het grootste deel van de projecten zijn webinars die eigenlijk op het eerste oog wat minder sexy eruitzien, maar voor mensen toch wel heel belangrijk zijn. Een andere klant van ons is namelijk Alex van Groningen en hij doet heel veel trainingen in de financiële sector. En er zijn gewoon een hoop accountants die elk jaar punten moeten halen. Nouja, door dat fysieke evenementen en fysieke cursussen en trainingen niet meer kunnen, hebben wij nu bij Alex van Groningen een vaste studio in hun pand gebouwd. En daar kunnen zij die webinars opnemen en uitzenden. En kunnen die accountants hun punten wel weer halen.”

Van Soest: “Hun punten door middel van scholing hè? Cursussen die ze verplicht moeten volgen?”

Middel: “Klopt inderdaad. En eigenlijk geldt hetzelfde een beetje voor de medische sector. Artsen moeten gewoon elk jaar een X aantal uren aan bijscholen volgen en dit is daar dan echt een perfect middel voor om dat daarvoor in te zetten.”

Van Soest: “Een online event is – wat je al zei – heel erg gericht op inhoud. Offline zijn die evenementen natuurlijk ook bij uitstek een moment voor een bedrijf of een organisatie om klanten te laten netwerken. Dus ik vroeg me af hoe jullie daarmee omgaan.”

Middel: “Je merkte inderdaad vroeger met fysieke evenementen dat ongeveer de helft van de mensen kwam voor de inhoud en de andere helft voor de borrel na afloop. En met een livestreamevent is dat natuurlijk niet te doen. Wat wij vaak doen bijvoorbeeld is dat wij na de livestream nog een Zoom openzetten, waarin mensen met elkaar kunnen netwerken aan netwerktafel. En er zijn tegenwoordig ook allemaal tools online dat mensen echt in een virtuele omgeving zoals een soort Habbo Hotel wat er vroeger bestond. Ik weet niet of de mensen dat nog kennen. Maar dat je in zo’n omgeving naar elkaar toe kan lopen en met elkaar kan praten. Als je dan bij elkaar gaat staan dan gaat je camera aan en dan gaat je microfoon aan. En dan kan je op die manier netwerken. Maar het is toch een beetje gedwongen en je merkt dat het spontane van het netwerken er wel een beetje af is, dus dat het niet zo goed werkt als dat het met een fysiek evenement werkt.”

Van Soest: “En hoe loopt het nu? Hebben jullie het druk?”

Middel: “We hebben het op dit moment razend druk. Daar zijn we heel blij mee natuurlijk, want er zijn nu ook een hele hoop bedrijven die hebben gezegd: nou, we gaan in de pauzestand staan. Maar we hebben er toch wel als bedrijf bewust voor gekozen om dat niet te gaan doen, omdat we toch wel onze bestaande klanten willen helpen met hun uitdagingen. En nieuwe klanten ook willen trekken voor de momenten dat we gewoon weer buiten corona dingen kunnen doen.”

Van Soest: “Maar wacht. Op de pauzeknop drukken, dat kan ook bijna niet, want als je anderhalf jaar stilstaat, dan komt er helemaal geen geld binnen?”

Middel: “Maar er zijn bedrijven die dat doen. Die zeggen: het personeel dat moet eruit. We zetten de pauzeknop in. We doen misschien nog wel wat kleine dingetjes, maar investeringen in camera’s, dat soort zaken, dat doen we allemaal niet. Dus ik ben weer heel blij dat wij wel dat risico genomen hebben, want wat ik zeg: begin van corona dachten we dat het na een half jaar eigenlijk weer was als daarvoor. Nu hebben we toch die investeringen gedaan, dus dat was best wel een groot risico ook.”

Van Soest: “Hoe veel investeringen hebben jullie gedaan?”

Middel: “Het gaat richting de 100.000 euro. Dus dat is heel veel geld. En dat is dan even alleen materialen. Dat is dan nog los van alle uren die we erin hebben zitten om jezelf om te scholen, om nieuwe dingen te leren, noem het allemaal maar op. Dus het is bijna niet voor te stellen. Dus we zijn heel blij ook met de steunmaatregelen van de overheid, in die zin. Maar ik vind ook wel dat we de ballen gehad hebben om dit te doen en dit op zo’n grote schaal uit te zetten dat we nu zes studio’s hebben draaien in Nederland.”

Van Soest: “Jullie hebben dus vol op digitaal ingezet en dat loopt lekker, maar levert het financieel ook voldoende op?”

Middel: “De vraag stellen is ‘m bijna beantwoorden. Nee, dat is heel anders. Mensen denken: nou, het is online, dus de budgetten die kunnen ook flink lager worden. In principe is het natuurlijk ook heel toegankelijk voor mensen om achter hun laptop te gaan zitten en een webinar te geven, maar als je echt die volgende stap wilt maken, dan zijn er natuurlijk wel kosten aan verbonden. Dus het is absoluut eigenlijk niet uit te kunnen zeg maar, in een maand tijd.”

Van Soest: “Geef eens een vergelijking. Als je vroeger één groot evenement had. Ik zeg maar wat, een beurs. Hoe veel livestreams moet je daar nu voor geven om een beetje dezelfde omzet te halen?”

Middel: “Ik denk tussen de 15 en 20 livestreams. Dus dat zijn een hele hoop livestreams voor één beurs. Naast natuurlijk een investering in materialen die je daarin moet doen. Dus dat is buiten corona eigenlijk niet vol te houden.”

Van Soest: “En dan staat er ook nog allemaal apparatuur die jullie eigenlijk nu niet gebruiken, in de opslag.”

Middel: “Ja, het is soms best wel heel pijnlijk om door onze opslag heen te lopen en te zien wat daar allemaal staat. Even je vinger eroverheen te halen en dan een grote laag stof weg te halen. Ja, ook dat is gewoon verschrikkelijk om te zien. Dat is wel heel demotiverend. Dus in die zin doen we dat ook niet te vaak en proberen we juist te focussen op het goede. En ook dankbaar te zijn voor de resultaten die we behaald hebben. Maar het zet je soms wel even terug op aarde.”

Van Soest: “Welke plannen zijn jullie aan het maken voor de toekomst? Zie je het rooskleurig in?”

Middel: “Op dit moment absoluut ja. Kijk, het moet allemaal nog even waarheid worden dat iedereen gevaccineerd wordt en dat soort zaken, maar als ik zie wat wij nu in de agenda hebben staan, moet ik eigenlijk wel weer terugdenken aan de tijd voor corona. Ook nu zijn we aan het kijken: hoe gaan we dit eigenlijk allemaal rondkrijgen? En ik denk niet dat we op dit punt hadden gestaan als wij niet zo vroeg waren ingestapt met livestreamen, als we niet dat risico hadden genomen. Er zijn gewoon een hoop nieuwe klanten ook, waar we niet alleen livestreaming voor doen, maar ook grote congressen, beurzen, productpresentaties. Dus het ziet er hartstikke veelbelovend uit. We zijn nu weer eigenlijk op het niveau van voor corona, met het aantal medewerkers. En op dit moment zijn we bezig om weer 5 á 6 mensen aan te nemen. Dus het was a rough ride, om het zo even te zeggen. Het was best wel bijzonder om dit zo mee te maken, maar uiteindelijk dat we er zeker sterker uit zijn gekomen omdat we gewoon een hoop nieuwe dingen geleerd hebben, meer verantwoordelijkheden gehad hebben, dingen hebben opgepakt.”

Van Soest: “Je praat erover alsof het al achter de rug is. It was a pretty hell of a ride. We hebben ‘m gehad.”

Middel: “Hoe zeggen ze dat ook alweer? De wens is de vader van de gedachte? We zitten er nog middenin en ik denk dat de pijn in de branche zeker nog wel heel lang gaat duren. Een hoop bedrijven die best wel hebben moeten inleveren, qua financieel, qua personeel. Er zijn ook een hele hoop freelancers, want onze branche bestaan uit een hele hoop freelancers, die gezegd hebben dat ze in de bouw gaan werken of elektromonteur willen worden. Dus het gaat ook nog best wel heel zwaar worden, zeker in het najaar als het zo ontzettend druk wordt en eigenlijk iedereen z’n event van de afgelopen anderhalf jaar wil proppen in dat halve jaar na de zomervakantie. Dus dat gaat nog wel een uitdaging worden.”

Van Soest: “Ga je zelf nog een vakantietje plannen voor die tijd?”

Middel: “Als het van Hugo de Jonge mag dan ga ik dat zeker doen. Lekker naar de zon toe. Dus daar… We zijn nu lekker aan het voorbereiden om naar het najaar op te gaan. Nog een hoop events ook tot de zomervakantie. Maar in de zomervakantie hoop ik dat we toch nog lekker eventjes kunnen relaxen. Ook met elkaar als team. Gewoon even de koppen bij mekaar steken en lekker iets leuks doen. Dat we echt nog even kunnen bijkomen, want het was wel een zwaar jaar.”

Van Soest: “En hoe wordt het als jullie weer mogen? Als alles weer mag? Gaat alles dan offline weer of blijft online?”

Middel: “Ik denk dat het voor een heel groot deel weer gaat worden zoals het was, omdat toch heel veel mensen weer verlangen naar het contact met elkaar. Niet alleen per se in de evenementenbranche, maar je merkt het aan iedereen. Iedereen werk thuis, mensen spreken elkaar alleen maar via Zoom. Ik denk dat de drang om fysiek bij elkaar te komen voor een biertje, koffie wijn, noem het maar op, te drinken samen, dat die wel heel groot is. Maar ik denk toch, zeker in bepaalde sectoren, accountants, de medische sector, dat we toch wel bepaalde lessen geleerd hebben, dat het toch wel heel laagdrempelig is om op die manier kennis te vergaren. En dat die manier van kennis vergaren ook nog wel doorgaat, omdat óf een dag naar een cursus óf een aantal avonden een webinar kijken, is toch een ander gevoel van elkaar. Dus ik denk dat het gaat blijven. Maar ik hoop dat we ook gewoon weer heel snel weer naar normaal gaan.”

Van Soest: “Weet je waar ik zin in heb? Een ware chocomel!”

Middel: “Haha, ik dacht een biertje!”

Van Soest: “Ohja, nouja het weer vandaag is meer warme chocomel-weer. Op beter weer hoef je gelukkig vaak maar even te wachten, maar een betere toekomst heb je ook zelf in de hand. En bij VRF hebben ze daar het afgelopen jaar flink in geïnvesteerd. Mijn naam is Annette van Soest. Leuk dat je luisterde naar deze aflevering van Stappenmakers. Wil je meer weten over het digitaliseren van je onderneming? Ga dan naar KVK.nl.”