Transcriptie: Ervaringen en tips van Kelly Weekers en Sam Rohn

In de podcastserie ‘Begin met een voorsprong’ gaat presentatrice Annemarie Brüning in gesprek met bekende ondernemers. In aflevering 6 van 2022 komen Kelly Weekers, businesscoach en schrijfster, en Sam Rohn, ondernemer en bekend van Red je Pakketje, aan het woord.

Transcriptie

Brüning: Annemarie Brüning

Weekers: Kelly Weekers

Rohn: Sam Rohn

Brüning: “Stel, je hebt een goed idee en je denkt eraan een eigen bedrijf te beginnen, of je hebt net de stap gemaakt. Waar moet je dan allemaal aan denken? Welke stappen maak je als ondernemer en hoe zorg je ervoor dat je begint met een voorsprong? Mijn naam is Annemarie Brüning en in deze podcastserie ‘Begin met een voorsprong’ hoor je hoe bekende ondernemers hun eerste stappen hebben gezet met hun bedrijf. We gaan in gesprek over de stappen die je maakt als ondernemer, van goed idee tot succesvol ondernemer. Hoe werden ze succesvol en waar liepen ze tegenaan? Hoe zorgen ze ervoor dat ze hun werk/privé balans goed op orden hebben? En welke tips hebben ze voor jou? Deze podcast nemen we live op vanuit de jaarbeurs in Utrecht en te gast bij mij voor deze aflevering zijn Sam Rohn, bekend van Red Je Pakketje. En ondernemer, en businesscoach, Kelly Weekers. Welkom beiden! Fijn dat jullie d'r bij zijn.”

Weekers: “Dank je wel. Graag”

Rohn: “Leuk om hier te zijn!”

Brüning: “Ja, het is, het is een hele andere dynamiek dan in een podcaststudio. Er zitten allemaal mensen om ons heen met blauwe koptelefoons. We zien allemaal lampjes. Voor de mensen die dit luisteren en denken: ik hoor allemaal geluid. Ja, het is gewoon de beurshal. Kelly, ik begin even bij jou. Want jij hebt sinds dit jaar weer een onderneming erbij.”

Weekers: ‘Klopt. Weer starter haha”

Brüning: “Ja bent gewoon weer een starter?”

Weekers: ‘Ja, klopt, klopt.’

Brüning: ‘Waar ben je mee begonnen? Nu?”

Weekers: ‘Op dit moment? Eigenlijk met toe te passen wat ik mensen al jaren natuurlijk leer binnen mijn coaching. Dus weer helemaal opnieuw beginnen. Dus een sterke propositie van je bedrijf, een mooi fundament, dus welk probleem los ik op? Wat kost dat? Al dat soort zaken komen d'r weer bij kijken, maar natuurlijk ook strategie. Hoe ga ik klanten krijgen? En heel veel mindset want ja, starten is uitdaging, he?”

Brüning: ‘Daar zit jij dus weer volle bak in.’

Weekers: “Ja, heerlijk.”

Brüning: “Even kennismaken met jou, hè. Want wat doe jij precies als ondernemer allemaal?”

Weekers: ‘Ik ben psycholoog, maar schrijfster, zo kennen veel mensen mij ook. Ik heb drie bestsellers geschreven en als zodanig ben ik dit jaar een eigen uitgeverij gestart, waar ik ook andere inspirerende vrouwen ga helpen met het schrijven, publiceren en vermarkten van een boek. Maar daarnaast heb ik ook al heel wat jaren (zeven in denk ik inmiddels bijna acht), samen met Moniek van Rheenen, mijn zakenpartner, ook in de publishing maar ook in Moonshot Coaching. Dus dan begeleiden wij echt ondernemers, vooral zzp'ers, kleine zelfstandigen, met het laten groeien van hun bedrijf.’

Brüning: ‘Kijk! Dus een een, een nou eigenlijk hele mooie businesses heb jij. Sam Rohn ook aanwezig in deze studio en Sam, jij bent ook ondernemer. Of eigenlijk, ja, je was ondernemer en je gaat het nu weer worden. Kun jij even zeggen wat je precies deed/doet?’

Rohn: ‘Ja, nou, ik heb Red Je Pakketje opgericht en wij waren marktleider in Nederland in vandaag besteld, vandaag bezorgd voor allerlei voor partijen zoals Bol.com en Amazon en ga zo maar door. Meer dan 3000 webshops hadden wij aangesloten. En dat heb ik verkocht vorig jaar aan Instabox, daar nog een anderhalf jaar in de directie gezeten. Ook mee kunnen maken dat we "unicorn" werden, dus uiteindelijk 1,7 miljard waard. Ontzettend gave reis en nu net gestopt twee weken geleden of drie weken geleden vandaag. En nou ga ik kijken, eerst even wat rust, even genieten, even geen personeel hebben en dan weer volle bak tegenaan.’

Brüning: ‘Waarom ben je gestopt?’

Rohn: “Nou omdat, als onderdeel van z'n groep... Heel gaaf. En ik had ongeveer één derde van Instabox onder me. 1400 man in mijn team, ontzettend leuk, ontzettend ondernemend. Aan de andere kant ja, strategie praat ik mee, ik bepaalde nu niet meer en euh... Ja, je bent ja... In plaats van de man die het mag zeggen zeg maar, was ik één van de twaalf die mee mocht discussiëren over wat we uiteindelijk dan zouden voorleggen aan de man die het zou zeggen. Dus…"

Brüning: ‘Heb je dat niet gevoel dat je een beetje je baby of je kindje verliest?”

Rohn: ‘Ja, alleen is niet mijn eerste keer. Dus ik heb twee echte kinderen en ik heb door de jaren heen wel geleerd wat nog net effe het verschil is. Het voelt soms als je kindje maar ja, ik heb nu drie bedrijven opgericht en verkocht. En ik, ik merk tot mijn groot plezier dat ik het vooral heel mooi vind om iets te bouwen, waar anderen ook in geloven, die je daarin gaan helpen en ondersteunen en samen bouw je dan iets heel mooi groots. Dat vind ik gaaf. En of ik nou degene ben die dan, ja, daar staat als de CEO of iemand anders dat is, dat is een tweede eigenlijk.”

Weekers: “Maar ook een droom toch? Om zo succesvol verkopen, ja, dat is natuurlijk ook te gek als ondernemer.”

Rohn: "Het is super leuk om mee te maken. Zwaar maar leuk!”

Brüning: “Het is eigenlijk twee totaal verschillende businesses, twee totaal verschillende ondernemers staan hierin, hier in deze podcast bij mij. Ik wil even terug naar die start met jullie allebei. Kelly, jij bent ooit je bedrijf dus begonnen als businesscoach. Maar waar kwam dat gevoel voor jou opborrelen, wanneer kwam het het idee om te starten?”

Weekers: “Nou eigenlijk, ik kom echt uit een ondernemersgezin. Ondernemers in de mode, maar ook boerenbedrijven, heel hard werken, in ieder geval alles zelf doen en niet luisteren naar een baas. Ik ben wel gaan studeren. Ik ben op een gegeven moment afgestudeerd psycholoog en toen dacht ik, was ik dus nog geen businesscoach als zodanig. Maar toen dacht ik: ja, als ik dan psycholoog ben, tuurlijk, ga ik bij een baas werken want ik wil ook werkmeters maken, maar toch ook voor mezelf begonnen. Ja, omdat dat je dat dan toch zo graag wil. En dan, als ik dan terugdenk naar het echt begin. He, ik heb daarvoor natuurlijk eindeloos veel baantjes gehad, maar dan echt je eigen bedrijf, je onderneming, KVK-nummer natuurlijk. Ja, praktijkruimte aangehuurd, zakelijk telefoonnummer, website en ik zat daar, geloof ik was het 1 september dat ik begon, en ik dacht nou ja dit is de dag! Helemaal high on life natuurlijk: ik heb m'n eigen bedrijf.”

Brüning: “Laat het succes maar komen.”

Weekers: “En ik zat daar en er kwam geen enkele mail in de mailbox. Niemand meldde op die telefoon en er was gewoon geen klant te bekennen. En toen dacht ik ineens. Shit. Hoe krijg ik eigenlijk klanten?”

Brüning: “Ja die zijn wel essentieel, die klanten?”

Weekers: “Ja. Dus dat was zeg maar ook wel meteen misschien het vuurtje wat uiteindelijk tot de businesscoaching heeft geleid, dat ik heel veel heb gedaan aan marketing, heel goed moest gaan nadenken over wat is nu echt mijn propositie, waar wil ik me nu op richten? En ik merkte dat zoveel andere ondernemers tegen die struggles aanliepen dat ik dacht: ja, hier wil ik mensen meer wegwijs in maken.”

Brüning: “Maar hoe kom je op dit soort dingen allemaal? Ik bedoel je je zit daar een beetje voor je uit te kijken, te wachten tot je mailbox vol stroomt. Hoe kom je d'r dan op om dat soort dingen te gaan doen? Bedoel en ging je naar websites toe? Ging je naar…"

Weekers: “Ja, absoluut. Kijk het, het was natuurlijk het Google tijdperk, tenminste bij mij. En de opkomst van social-media en ik ben gewoon... ja, ik ben superleergierig, dus ik ben gewoon gaan als een gek gaan Googlen. Was al heel veel te zien in Amerika. Van de opkomst van: Hoe kan je Instagram, dat was toen echt nog in de kinderschoenen, hoe kan je dat gebruiken? En LinkedIn voor de PR van je bedrijf, en daar ben ik me eigenlijk in gaan verdiepen. En van mailfunnels tot dat soort zaken. Ja nu kennen we het allemaal maar toen nog niet. Dus daar heb ik mezelf wegwijs in gemaakt en toen ging ik zien hoe dat werkte. Ik was dus ook één van de eerste psycholoog-coaches, zou je nu niet meer kunnen denken, die social-media gebruikten om zichzelf, zeg maar, aan de man te brengen. Ja, en daar trial and error, maar ik merkte al heel snel dat dat veel klanten opleverde.”

Brüning: “Kun je die eerste klant nog herinneren eigenlijk?”

Weekers: “Ja heel goed, heel goed. En ook de bos bloemen die ik kreeg aan het einde van het traject, dat zal ik nooit vergeten.”

Brüning: “Ja, dat is natuurlijk ook wel echt zo'n mijlpaal in je ondernemerschap, die allereerste klant. Hoe ging dat bij jou Sam?”

Rohn: “Nou, mijn allereerste klant was radio Kootwijk, ik weet het nog goed. Dat was mijn allereerste bedrijf. Dat was als catering voor koffie en dan fair trade in eco gecertificeerde koffie. En ik werd ingehuurd. Moesten we dus opeens een prijs gaan verzinnen want we hadden helemaal geen uurtarief nog ofzo.”

Brüning: “Je had nog helemaal nog niet nagedacht over wat je kostte?”

Rohn: “We hebben uiteindelijk hetzelfde gerekend voor personeel en karretje. En personeel waren we natuurlijk zelf, m'n broertje en ik. En we stuurden het op en we werden afgewezen. Dus ja, toch nog maar voor doorknokken. Dus de eerste klant was geen klant. Maar heel snel daarna kwam kwamen eigenlijk achter elkaar nieuwe opdrachten. Maar dat was ja, was superleuk eigenlijk. Het was wel heel leerzaam. Het is heel opvallend hoe erg je zoekende bent in het begin en om mijn eerste klant te halen. Ja, we hebben drie maanden lang in Arnhem bij de HAN, stonden we buiten de kinderboerderij. Mochten we wat stroom aftappen en gingen we koffie verkopen en dan werkte je een hele dag voor drie euro. En ja, dat was koukleumen maar uiteindelijk allemaal kaartjes uit lopen delen en een hoop spelletjes op telefoons spelen en dan komen die opdrachten binnen.”

Weekers: “Ik vind dat wel spijker op z'n kop, want wat je nu eigenlijk ziet ik ook in de business coaching is dat heel veel ondernemers, omdat het toch een soort van geromantiseerd wordt dat je denkt: nou, als ik binnen een week niet stik van de klanten, dan is het mislukt. Ja, dan laat maar zitten. En als je kijkt hoeveel bedrijven die uiteindelijk gigantisch zijn, het supergoed doen, ja, zo lang hebben gestruggeld om echt die eerste klanten, die tractie te krijgen, ja, dat hoort er gewoon echt wel bij.”

Rohn: “Ja dat is echt wel bijna allemaal door een soort dip, he van echt knokken knokken knokken en dan overleef je net the valley of death. En dan.”

Brüning: “Ja, en gaat dus misschien ook niet te veel uit van mega succesverhalen maar ga eerst even duiken, even in het begin. En accepteer dat je nog niet zoveel geld verdient nog.”

Weekers: “Precies! Ja, je ziet het eindproduct en superleuk tuurlijk wil je in het begin, he brood op de plank, wil je een paar klanten, dus daar zou je naar moeten zoeken. Maar voordat het echt gaat lopen, dat heeft vaak echt wel tijd nodig. En sorry ja, iedereen die nu portretteert alsof dat allemaal binnen één seconde is gedaan en dat je met een drie-urige werkweek een miljoenen bedrijf kan hebben. Ja, dat kan niet.”

Brüning: “Nee, dus geen negen tot vijf baan, dat moge duidelijk zijn.”

Weekers: “Nee je je je, je gaat het wel kaderen dat is natuurlijk ook wat mij betreft succesvol ondernemen, dat je gaat kijken: wat zijn mijn vrije momenten en je daar gaan vasthouden, maar heel vaak: ja, voor niets gaat de zon op.”

Rohn: “Volgens mij mag ik je boek nog wel lezen. Dat lukt me nog niet helemaal.”

Brüning: “Ja, lukt jou dat nog niet helemaal om te kaderen? Je gaat echt gewoon. Ja, hoe zien jouw dagen eruit?”

Rohn: “Nou nu heel relaxt.”

Brüning: “Nee, maar daarvoor toen je startte?”

Rohn: “Ja, nee-ja, ik we, ik had echt wel veel afspraken, dus je werd echt een beetje geleefd. Mijn team was tuurlijk vrij groot en dan heb je klanten en noem maar op. Dus ik heb al jarenlang lange dagen, maar ook vooral het niet uitstaan. Dus, want ik werkte overal, dat maakte mij geen fluit uit. We hadden door het hele land en vijf landen hadden wij kantoor en operatie, noem maar op. Dus je je je rent van hot naar her. Dus dat is op zich het probleem niet. Niet alleen, vanaf s'-ochtends vaak kreeg ik tussen half acht en half negen begonnen de berichten en de telefoontjes en dat liep toch wat door een uur of elf ‘s-avonds en dan zes dagen per week. En ja dat dat dat blijft, dat is, da's veel. Alleen, ik denk dat t, ook voor een groot, daar heb je helemaal gelijk in. Je doet het wel, zelf want het is wel, jij bepaalt hoe je dat organiseert en ik wou graag snel gaan. Natuurlijk, dus dan moet je ook wel heel snel die hordes wegnemen want wij wij waren het snelst groeiende bedrijf onder de vijf jaar en dat dat vergt wat. Alleen de andere kant is. Ja, niet alles is nodig, dus.”

Weekers: “Ik denk, ik denk dat dat precies is wat je zegt, van het is de balans, dus daarom heb je ook een een miljardenbedrijf uiteindelijk, hè, gebeurt er ook echt iets. Maar het is ook hoe we zelf onze klant opvoeden of hè personeel opvoeden. Als de deur altijd openstaat je kan me altijd bellen, mailen, appen. Ik ben al bereikbaar, ja, dan krijg je dat dus ook.”

Brüning: “Dus een verwachtingspatroon moet je creëren bij een klant. Dus tussen negen en vijf ben ik bereikbaar, dan reageer ik sowieso op je mailtjes.”

Weekers: “Natuurlijk, je hoeft niet elke avond bereikbaar te zijn en in de weekenden. Als je dat wil, moet je dat vooral doen. Maar het is niet altijd dat dat de kwaliteit ten goede komt, ofzo.”

Brüning: “Maar plan je dan ook, plande jij vakanties in?”

Rohn: “Ja, maar dat ik ik, ik heb echt nou een aantal jaren niet echt vakantie, dus ja, m'n laptop, wat lag altijd naast het zwembad. Maar dat ik ik voor mij was dat wel een bewuste keuze. Ik moet ook wel zeggen dat het voor mij ook een passie was. Dus ik heb ook geen spijt van geen moment. Alleen, ik realiseer me dondersgoed dat het anders kan en dat ik het ook de volgende keer anders doe. Maar ja, voor mij, ik moet zeggen bij mijn telefoon, dat is bij mij het enigste boundry die ik heel erg nadrukkelijk heb gezegd: ik heb op een geven moment wel aangeleerd de telefoon: dat die overgaat dat is een ringtone zodat je ‘m hoort, maar dat wil niet per zeggen dat je moet opnemen. Dus ik neem lang niet altijd mijn telefoon op. En als ik een afspraak heb, een telefoon puur omdat dat een telefoon is, gaat niet voor de fysieke afspraak. Dus ik probeer dat wel nadrukkelijk... Ik heb bij de meeste mensen weten ook: als ze twee keer bellen neem ik altijd op, want dan maar dan moet je ook echt een goeie reden hebben, want dan word ik echt boos. En Whatsapp, want dat dat kan ik ook gewoon vaak tussendoor even beantwoorden en dan heb je snel een reactie of of Slack of iets in die richting. En e-mail, ja dat doe ik in dat op bepaalde momenten. Als dat mij uitkomt, dan pak je e-mail erbij.”

Weekers: “Dat! Ik vergelijk het vaak, hè. en dat doen ondernemers niet is met wasjes doen. Kijk, wij gaan niet sok voor sok onze was doen toch? We pakken een badge en dan wassen we dat. En dus hebben we in één keer een wasje gedaan. Maar als ondernemer doen we heel vaak: dan een telefoontje en een mailtje, en even gesprekje en dat waardoor alles zoveel meer tijd kost. En als je het allemaal badgt en dan in één keer goed doet, bespaar dat jouw tijd. Hou je ook nog een beetje tijd over andere dingen.”

Brüning: “Maar hoe doe je dat dan? Want ik kan me ook voorstellen: als je startende ondernemer bent, he, dan zijn er. Ik bedoel, dan komen die appjes op je af, die e-mailtjes op je af, je voelt ook ergens een druk. D'r zijn ook van die mensen die dan gaan appen van: heb je mijn mailtje al gezien? Ja, weet je, wanneer ga je reageren? Hoe doe je dat? Hoe ga je daar mee om?”

Weekers: “Ja, dat doen ze ook nog steeds bij mij en dan zeg ik: ja, heb ik gezien, ik kom erop terug. Haha. Maar het is ik denk ik denk dat het hele idee van: ik moet continu aanstaan, als je dat al doorhebt en daar gewoon voor waakt. Uiteindelijk zeg ik altijd: als je gaat ondernemen, moet je eigenlijk voor jezelf elk jaar gewoon drie randvoorwaarden bepalen. Dus bijvoorbeeld: hoeveel uur werk ik of wanneer is mijn vrije dag of misschien voor een andere is het: ik wil locatie-onafhankelijk werken en dat je gewoon die kaders hebt, drie. En als het daar niet aan voldoet, dus je krijgt dat mailtje op woensdagavond, terwijl je dan vrij bent, dan antwoord je dus pas donderdag. En ja, hoe meer je gaat plannen, hoe meer je met blokken gaat werken. Het is heel boring. Weet je: mensen zeggen vaak plannen, plannen. Maar het werkt wel.”

Rohn: “Nee, ik ik had het ietsje anders, want ik heb ik heb mijn. Mijn keuzes waren anders, dus dat is heel grappig, want ik herken wat je zegt. Ik maak alleen niet de zoveel uur werken restrictie. Alleen voor mij was het zo het fysieke werk, dus ik merkte dat presentatie bouwen. Daar ben ik niet zo goed in, dus het kost heel veel tijd. Maar ik moeten heel veel per week maken, rapportage, noem maar op en ook ook intern om dat te delen. Maar weet je, als je veel personeel ben, je eigenlijk voor met communicatie bezig en dat zorgde ervoor dat ik eigen tijd niet besteedde aan de mensen, maar met en dat soort dingen. Dus op een geven moment begon ik daar ook gewoon een team voor op te bouwen, wat die werkzaamheden bij me weghaalde zodat ik me bezig kon houden met letterlijk een hup bezoek en met personeel praten. Of teams praten en en maar dat was iets andere keuken. Maar dat aanstaan was voor mij de manier om het bedrijf te versnellen. Zeg maar dus dat.”

Weekers: “Ja maar dat is ook al mooi wat jij zegt. Ook op een gegeven moment wel uitbesteden en dus bepaalde andere mensen taken laten doen waar jij gewoon minder goed in bent. Ja, dat is ook al top.”

Brüning: “Maar zijn er ook dingen, hè, want ik bedoel ik hoor nu een aantal dingen van Sam, waarvan die denkt: die zou ik volgende keer echt anders doen, of daar heb ik echt onwijs van geleerd. Zijn ook dingen waarvan jij denkt in de start. Die heb ik gedaan, maar dat zou ik echt nooit meer zo doen. Of dat deed je nu als uitgever eigenlijk ook al niet meer als je begon.”

Weekers: “Ja nee, ik denk zoveel. Ik denk dat ik elke dag wel weer iets leer, dat ik denk oh, dat is onhandig. Dingen hebben met te veel tijd gekost, te veel energie, te veel geld aan de verkeerde mensen geld uitgeven. Ik denk nu bijvoorbeeld heel vaak puur daar op: ik betaal liever wat meer, dat het echt goed is dat ik echt iemand die vakkennis heeft, ergens opzet dan dat ik denk: lekker goedkoop en dan regelt het zichzelf, want je uiteindelijk ben je veel duurder uit, want dan gaat dit je zelf weer meer tijd kosten. Maar ja, ik denk dat dat ook een beetje ondernemen eigen is. Elke dag gaan er wel weer dingen dat je denkt oh, niet handig, maar ja, je leert weer wat en dan pak je weer door.”

Rohn: “Ja, is wel grappig. Ik heb ook wel, vind ik zelf een wat saaiere maar wel hele belangrijke, die ik wel toepas. Is: wij doen nu tegenwoordig alles vanaf dag één in t Engels, dus alle documenten in t Engels en we houden alles bij. Dus gewoon in een drive online, gewoon wij gooien het in Google. Maar je hebt allerlei dingen, Dropbox etcetera. En dan netjes in mapjes bij mekaar houden, want dan ben je altijd, of nou voor een bank of voor investeerder of voor jezelf, je administratie is, je hebt alle zaken op orde en het is zo saai in 't begin. Maar als je dat eventjes doet, dan heb je ook op onze omvang. Wij waren altijd bezig met die due diligence en zo. Dat was echt drama.”

Brüning: “Structuur”

Rohn: “Ja, en als dat van begin af aan dat wij nooit al die die oude boeken aan het doorzoeken en zo, je bent gewoon bezig met ondernemen, zeg maar.”

Brüning: "Ik ben ook nogal belangrijk, oof euh... benieuwd hoe belangrijk is een doel om te hebben als startende ondernemer, als jij dus jij bent gestart, had jij meteen al een doel. Daar wil ik naartoe. Dit wil ik bereikt hebben. Hoe belangrijk is dat?”

Weekers: "Ik heb wel altijd het idee van: als je geen doel hebt, dan kan je ook niet raak schieten, dan ga je gewoon alle kanten uit en dan weet je ook niet welke route je moet nemen. Dus ik denk zeker dat het belangrijk is een doel te hebben, een realistisch doel ook, maar dat je wel flexibel moet zijn in de weg om daar te komen. Want als je denkt, ik heb dat doel, dus het moet zo: één, twee, drie, ja, heel vaak ga je gewoon even een omweg nemen of komt het net via aan de andere andere kant. Ik werk wel echt altijd met doelen.”

Brüning: “Doelen want dat, want dat werkt voor jou gewoon lekker dat je ook dingen hè, dat je ook ook het gevoel hebt als je iets bereikt hebt, dan.. Ja.”

Weekers: “Ja, wanneer is het anders een succes? En wie met die benaderen. En wat gaan we dan doen als je geen doel hebt, wa, waar ben je dan eigenlijk aan aan het werken? Ja, ga je alle kanten uit, in mijn optiek..”

Brüning: “Kortom: stel een doel, maar wees flexibel.”

Weekers: “Ja”

Brüning: “Sam?”

Rohn: “Ja, heel herkenbaar. En wij gaan wij. Ja, wij, wij, wij pakten met de teams, ook vaak zelfs later gingen we echt helemaal over op okr's, objectives and key results. En dat was eigenlijk een manier. Je had één of drie overarching doelen zeg maar en dan ga uiteindelijk hebt, wou je dat helemaal af tot tot je bij elk team bent. Alleen daarbinnen kreeg ze zelf ook bijvoorbeeld de de de vrijheid om voor het team te bepalen wat dan de doelstellingen waren. En dat heeft ons enorm versneld. Maar inderdaad altijd doelen. Maar voor ons was het meestal meerdere doelen, omdat je aan meerdere facetten tegelijk wilt werken zeg maar. Alleen en en niet alleen omzet, bijvoorbeeld omzet. Dat is echt te saai, dus er moet een paar doelen zijn. Omzet mag er één zijn, maar niet het enigste en dat ja dat maakt het leuk.”

Brüning: “Het moeten ook wat andere leuke doelen zijn?”

Weekers: “Ja, maar het kan bijvoorbeeld ook in... bij zzp'ers zie ik dat wel eens bijvoorbeeld "iets in de media krijgen", dus dat je een keer een podcast hebt of weet je dat je een keer een post hebt, op LinkedIn, die het heel goed doet, waardoor je je netwerk onwijs uitbreidt. Dus dat zijn ook hele leuke doelen die inderdaad los staan van het financiële.”

Brüning: "Kleinere doelen eigenlijk?”

Weekers: “Ja.”

Rohn: “Ja, maar t is ook. Het is ook echt echt wel heel gevaarlijk als je t niet hebt. Ik bedoel als jij nou, want je als ondernemer mee eigenlijk altijd een beetje aan het rennen en als je eerst naar links gaat en en dan naar rechts gaat rennen, wat wat prima is als je als je alleen maar het oosten rent, maar soms ren je iets te veel naar t noorden en dan niet te veel maar zuiden als prima, want je mag soms best al snel wisselen van strategie, als je maar die strategie uiteindelijk het doel heeft om naar het oosten te rennen. Zeg maar dus dat: ja, ja.”

Brüning: “Wat staat er nu op jouw lijstje? Aan doelen? Heeft er gewoon twee, drie doelen. Welke heb je nu?”

Rohn: “Voor mekaar krijgen dat ik drie maanden rust pak. Dit is vakantie, voor mij dus.”

Brüning: “Dus het feit dat je het nu uitspreekt is al heel goed, want dan zijn we allemaal getuige van drie maanden rust.”

Rohn: “Ja, ik heb me voorgenomen om november hele maand niet te drinken, gewoon om lekker fit te zijn en helemaal voor m'n gezin te zijn. Maar en ik ja en ik wil.”

Brüning: “Veel drinken als ondernemer?”

Rohn: “Ja, dat dat sluipt zo in, dat is echt wel, moet je echt voor opletten.”

Brüning: “Daar moet je ook voor waken?”

Rohn: “Ja, maar je wordt overal voor uitgenodigd, overal krijg je fles en t is het is wel, het is oprecht, zeker als je snel groeit, dan merk ik dat leveranciers enzo komen allemaal. Ik weet de allereerste keer dat ik bij mijn vorige bedrijf dat wij kerst vierden. Ze hadden wij tafels als dit vol met whisky en drank staan, wat we gekregen hadden. Toen hebben wij een feest voor 300 man gegeven. Die hebben alleen maar van de cadeaus van mij en m'n compagnon hebben we de hele avond iedereen kunnen drinken, te drinken kunnen geven. Dat was bizar!”

Brüning: “Dus bij dezen voor de klanten of toekomstige klanten van jou die luisteren: chocola is ook prima.”

Rohn: “Oh, zeker, daar zijn we allemaal heel blij mee.”

Brüning: Nog een laatste doel: wat je nu echt hebt als als ondernemer ook straks?

Rohn: “Als ondernemer d'r is ik, ik wil heel graag één hele markt, erg radicaal vergroenen en voor mij ik heb het geprobeerd met de logistiek en wij waren de eerste die op weg was naar 100 procent CO2-vrij bezorgen in een heel land. Dus wereldwijd gebeurt het lokaal, maar niet in een heel land. En uiteindelijk gingen wij te snel, waardoor... wij hadden 300 auto’s besteld. Tegen tijd dat ze binnen waren, zaten wij op 700 auto's terwijl ja, toen wij het bestelden hadden wij 100 auto's dus dat was echt belachelijk. Alleen we zijn heel ver gekomen. Anderen volgen ons wel een beetje, maar nog niet genoeg. Dus ik wil zelf bij het volgende bedrijf wat ik doe we vanaf moment één en voor mij is duurzaamheid ook mensen, maar het is vooral het milieu, dat vind ik zelf dat drijft mij heel veel. Dus ik wil eigenlijk iets doen waarmee we laten zien van iets tot anderen denken: het kan niet, ja, het kan wel.”

Brüning: “Groen, duurzaam. Dan wil ik even naar jou Kelly, want jij hebt ongetwijfeld ook nu een paar doelen op je lijstje staan?”

Weekers: “Ik denk mijn grootste doel voor dit jaar nu wel en dat dat komt nu volgende week heel erg in de buurt, is dat, ik heb in Nederland drie bestsellers geschreven over persoonlijke ontwikkeling en volgende week lanceer ik wereldwijd, dus vlieg ik naar Amerika en komt het boek van Australië tot Japan tot overal uit. Dus dat zou wel heel leuk zijn als dat een succesvolle launch wordt, want ik zie dat succes. Hè, hoeveel lezers! Ik vind toch, als je een bepaalde missie hebt met een boek, dan is het heel nobel om te zeggen: ja, als me alleen m'n moeder het leest, is het al leuk. Maar ja, je vindt toch dat wat je daarin brengt blijkbaar voor meer oren bestemd is. Dus dan zou het wel heel mooi zijn als dat wereldwijd ja tractie mag vinden.”

Brüning: “Dus da's een doel? Heb je nog een ander doel?”

Weekers: “Genieten van mijn vrije tijd, druk genoeg, dus ook lekker ontspannen.”

Brüning: “Dat beetje vrije tijd wat er is een beetje van genieten?”

Weekers: “Precies. Quality time net de mensen die je liefhebt dat is ook echt succes toch?”

Brüning: “Tot slot, we sluiten eigenlijk altijd even af met een hele korte, krachtige tip voor de starters. Sam, heb je een krachtige tip, waarvan je zegt: dit moet je als starter doen?”

Rohn: “Beginnen.”

Brüning: “Ja, hele goeie beginnen, en daar bedoel jij eigenlijk mee niet nadenken.”

Rohn: “Nee-ja, zeker wel nadenken, maar het is hoe langer je over iets nadenkt des te meer beren op de weg ook ziet en ik geloof soms moet je ook even beginnen met lopen en dan zie je wel hoe je met elke beer gaat worstelen. Dat is prima, maar het is allemaal niet zo erg als het lijkt en zelfs de enge dingen komen vaak wel goed. Dus ik zou vooral willen zeggen: begin.”

Brüning: “Ga worstelen met die beren, ja precies. Kelly?”

Weekers: “In het verlengde daarvan denk ik: veerkracht hebben. Uiteindelijk, als je begint met ondernemen en ook als je het al langer doet, er komen altijd ups en downs weet je, dingen gaan goed, maar d'r gaan ook heel veel dingen mis. Micro op dagelijkse basis, soms ook heel macro dat dat je denkt: Komt dit nog ooit goed? Het komt allemaal goed. Ja, ik zeg ook altijd een beetje: d'r zijn heel veel mooie ideeën, heel veel mooie producten, maar de mensen er achter, de ondernemer, die maakt het tot een succes. Dus als jij de schouders eronder kan zetten en altijd dingen positief om kan denken en gewoon gas geeft, dan kom je d'r wel.”

Brüning: “Rug, recht, gewoon gaan en genieten. Ja. Kelly Weekers, schrijver, uitgever en bussinescoach, mag ik jou danken? En Sam Rohn van ja, voormalig Red je Pakketje, maar straks ook ondernemer in duurzaamheid begreep ik?”

Rohn: “Yes”

Brüning: “Dank je wel. Leuk dat je luisterde naar deze podcast. KVK krijgt veel vragen over starten en 8 december is er daarom weer een online KVK Start Event en dan is het thema Geldzaken. Dan zijn Wouter Staal van Yoghurt Barn en André Dolsma van Qredits te gast. Wil je nou meer weten over de KVK Start Events? Ga dan naar KVK.nl/startevents. En voor nu: bedankt voor het luisteren.”