Voorkom dubbele accijns als je accijnsgoederen exporteert

Accijns is een nationale belasting op accijnsgoederen, zoals bier, benzine en sigaretten. Als je accijnsgoederen exporteert betaal je accijns in Nederland of je klant betaalt accijns in het bestemmingsland. In dit artikel leggen twee accijnsspecialisten uit hoe je accijnsgoederen exporteert en wie de accijns betaalt. Want ‘zonder ervaring met het exporteren van accijnsgoederen is een fout snel gemaakt’.

Accijnsgoederen zijn producten die je verhandelt of produceert en waarover je accijns betaalt aan de Nederlandse overheid. De douane zorgt voor het innen van accijns. Je doet geen douaneaangifte als je accijnsgoederen exporteert naar een ander EU-land. Een douaneaangifte is wel nodig bij export buiten de EU.

Accijnsgoederen bestaan uit zes hoofdgroepen: bier, wijn en tussenproducten, overige alcoholhoudende dranken, tabaksproducten en minerale oliën.

Geschorst of veraccijnsd exporteren

Je kunt accijnsgoederen onder ‘schorsing van accijns’ of ‘veraccijnsd’ exporteren naar het buitenland.

• Schorsing van accijns.
  Je betaalt zelf geen accijns in Nederland en je klant betaalt geen accijns bij ontvangst van de goederen. Als je klant de accijnsgoederen opnieuw verkoopt of gebruikt, berekent je klant pas de accijns van diens eigen land. Als je geschorst van accijns wilt leveren heb je een vergunning Geregistreerd Afzender nodig. Daarnaast heeft je klant daar een vergunning Accijnsgoederenplaats (AGP) of vergunning Geregistreerd Geadresseerde nodig.
• Veraccijnsd vervoer.
  Je betaalt zelf accijns in Nederland. En je klant betaalt de eigen accijns van het bestemmingsland wanneer de accijnsgoederen daar aankomen.

Export binnen de EU

Wanneer je binnen de EU exporteert, doe je geen uitvoeraangifte bij de douane. Er gelden wel regels voor de btw en accijns. Hieronder lees je de verschillen tussen accijnsgoederen veraccijnsd leveren, of onder schorsing van accijns. Ook maakt het uit of je verkoopt aan bedrijven of consumenten.

Geschorst leveren aan bedrijven

John Sampers, adviseur bij douanedienstverlener SGS Maco, legt uit hoe je accijnsgoederen geschorst binnen de EU exporteert.

1. Klanten met een bedrijf  hebben een vergunning voor een Belastingentrepot (AGP) of over een vergunning Geregistreerd Geadresseerde nodig. Alleen met het vergunningsnummer van je klant mag jij je goederen geschorst van accijns leveren.
2. Maak een e-AD op en zet het vergunningnummer hierin. Geef de zending aan in het Excise Movement and Control System (EMCS) Je krijgt vervolgens een Administratieve Referentie Code (ARC).

Belastingdiensten kunnen de zending controleren. Geef de vervoerder een geprinte versie van het e-AD mee of vermeld het ARC op het vervoersdocument of je verkoopfactuur. Met deze documenten zien belastingdiensten wie verantwoordelijk is voor het betalen van accijns.

Veraccijnsd leveren aan bedrijven

Als je klant geen vergunning Belastingentrepot of Geregistreerd Geadresseerde heeft, betaal je accijns in Nederland. Sampers legt uit: ”Accijns betalen in Nederland doe je in vijf opeenvolgende stappen.”

1. Sla de accijnsgoederen uit je AGP met een aangifte via Mijn Douane. Geef hier de hoeveelheid accijnsgoederen aan die je exporteert.
2. Draag accijns af aan de Nederlandse Belastingdienst.
3. Maak een ‘vereenvoudigd accijns geleide document’ (VAGD) op.
4. Verstuur de goederen met het VAGD naar het andere EU-land.
5. Vraag de betaalde accijns terug via Mijn Douane.

Heb je zelf geen vergunning AGP of Geregistreerd Geadresseerde? Dan heb je de Nederlandse accijns al via Mijn Douane betaald en sla je stap één en twee over.

Als je veraccijnsd goederen levert aan een klant in een andere lidstaat van de EU, heb je een Vereenvoudigd administratief geleidedocument (VAGD) nodig. Een VAGD is een standaard document dat je bestelt bij Beurtvaartadres en bestaat uit drie delen. Deel drie moet worden afgestempeld in het land van je klant. Met dat deel vraag je betaalde accijns terug.

Nieuwe procedure 2023

Vanaf 13 februari 2023 gelden nieuwe EU-regels voor het exporteren van veraccijnsde goederen binnen de EU. Exporterende bedrijven hebben vanaf deze datum een Vergunning gecertificeerd afzender nodig. Ontvangende bedrijven in andere EU-lidstaten hebben een Vergunning gecertificeerd geadresseerde nodig. Zowel verzender als ontvanger geven de zending verplicht aan in het EMCS. Hiervoor moet het huidige EMCS worden aangepast, wat technisch pas haalbaar is op 1 oktober 2023. De douane heeft hiervoor een noodprocedure.

Veraccijnsd leveren aan consumenten

Alleen bedrijven kunnen een vergunning Belastingentrepot (AGP) of Geregistreerd Geadresseerde hebben. Daardoor mag je aan consumenten nooit geschorst van accijns leveren.
“In het EU-land waar je accijnsgoederen levert aan consumenten moet je de accijns van dat land afdragen”, vertelt Sampers. “Hiervoor heb je lokaal een fiscaal vertegenwoordiger nodig die dit voor je regelt." Je doet hetzelfde als bij veraccijnsd leveren aan bedrijven. “Je moet wel het adreslabel op het pakket aanpassen”, tipt Sampers. “Hierop zet je welke partij als fiscaal vertegenwoordiger de accijns afdraagt. Zo weet de douane in het bestemmingsland dat de accijns is betaald.”

Aanvulling procedure 2023

Vanaf 13 februari 2023 is de eis vervallen dat je een fiscaal vertegenwoordiger nodig hebt voor het afdragen van buitenlandse accijns. Je mag ook zelf de accijnsafdracht regelen. Je meldt je bij de autoriteit in dat EU-land en geeft aan dat de zending eraan komt. Deze melding verplicht jou tot het afdragen van de accijns in dat land, ook wel ‘zekerheid stellen’ genoemd. Je mag er ook voor kiezen dat je toch met een fiscaal vertegenwoordiger werkt.

Export buiten de EU

Schorsing van accijns

Jörg Bruijn is accijnsspecialist bij Nedcargo, een logistiek dienstverlener voor de export van dranken. Hij legt uit hoe je geschorst van accijns levert: “Het geschorst van accijns exporteren van accijnsgoederen buiten de EU is niet moeilijk.”

1. Als je accijnsgoederen geschorst wil exporteren buiten de EU, voer je een elektronisch administratief document (e-AD) op in het Excise Movement and Control System (EMCS). Je kiest de ‘bestemming uitvoer’. Je krijgt vervolgens een Administratieve ReferentieCode (ARC).
2. Doe een aangifte ten uitvoer.
3. Vermeld het ARC-nummer in je aangifte ten uitvoer, plus je accijnsvergunningnummer. Als je gebruikmaakt van een AGP van een ander, vermeld dan dat vergunningnummer.
4. De douane meldt je uitvoeraangifte af met een ‘confirmation of exit’ als je zending de EU verlaat. Geef deze confirmation of exit vervolgens zelf aan bij Centrale Unit Accijns (CUA) van de douane in Emmen. Dit douanekantoor meldt je e-AD af in het EMCS.

Veraccijnsd

Een e-AD is niet nodig als je de accijns in Nederland betaalt. Je doet wel een uitvoeraangifte, eventueel via je logistieke dienstverlener. De betaalde accijns mag je terugvragen.

Aangifte bestemmingsland

Of je als exporteur in het bestemmingsland ook zaken met de lokale douane moet regelen, hangt af van de Incoterms®-regel die je met je klant afspreekt.

“Wij komen regelmatig exporteurs tegen onder Incoterm® DDP leveren. Dit betekent dat je de complete invoer van de accijnsgoederen in het land van je klant moet regelen”, licht Bruijn toe. “Je bent verantwoordelijk voor de invoeraangifte en je draagt invoerbelastingen zoals invoerrechten, btw en accijns af in dat land. Dat maakt exporteren ingewikkelder. Als je een andere Incoterm afspreekt, is je klant zelf verantwoordelijk voor de invoer.”

Voorkom foutieve aangifte

“Zonder ervaring met het exporteren van accijnsgoederen is een fout snel gemaakt”, waarschuwt Bruijn. “Bijvoorbeeld als je je douaneaangifte verkeerd invult. Of als je bij een DDP-zending een foutieve goederencode gebruikt waardoor je mogelijk te weinig accijns berekent.” Als je een logistiek dienstverlener met kennis van accijnswetgeving inschakelt, voorkom je problemen bij de douane.

Overige documenten

Het bestemmingsland bepaalt welke documenten je verder nodig hebt voor de import van je accijnsgoederen. Naast een verkoopfactuur heb je in sommige landen een oorsprongsdocument nodig of een legalisatie van je factuur. In de database Access2Markets vind je welke documenten het bestemmingsland vraagt en welke producteisen lokaal gelden.

Terugvragen betaalde accijns

Als je je accijnsgoederen alleen veraccijnsd kunt exporteren omdat je geen vergunning hebt, draag je Nederlands accijns af. Daarnaast draagt je klant accijns in diens land af. Vraag de door jou betaalde Nederlandse accijns terug via Mijn Douane, zodat voor je accijnsgoederen geen dubbele accijns wordt betaald. Hiervoor geldt een wettelijke termijn tot drie maanden na afloop van het kwartaal waarin je accijnsgoederen hebt geëxporteerd.

Je krijgt alleen accijns terug als je bewijst dat je in Nederland accijns betaald hebt. Je toont dit bijvoorbeeld aan met jouw deel van het VAGD dat je terugkrijgt van je klant. Als je geen VAGD hebt, gebruik je hiervoor je inkoopfactuur.

Tip

Als je accijnsgoederen inkoopt, laat je leverancier dan op de verkoopfactuur apart vermelden welk bedrag je betaalt aan accijns.

Btw

Lever je aan bedrijven met een btw-identificatienummer in een ander EU-land, dan pas je het 0%-tarief toe. Je klant berekent de btw volgens het tarief dat in het eigen land geldt en draagt deze daar af. Dit noem je een intracommunautaire levering.

Wanneer je goederen buiten de EU exporteert, zet je op je factuur ook 0% btw. Vermeld ‘export from EU’ op je factuur. Voor de Nederlandse Belastingdienst moet je in je administratie aantonen dat de goederen de EU hebben verlaten.

Lever je aan ondernemers of instellingen die geen btw-nummer hebben, of lever je aan consumenten in andere EU-landen? Dan gelden de btw-regels voor e-commerce in de EU. Voor accijnsgoederen houdt dit in dat je bij iedere levering de btw van het land waar deze goederen heengaan berekent, ongeacht de hoogte van het bedrag.