Incoterms® 2020, alles wat je moet weten

Ben je exporteur of importeur? Dan maak je met je buitenlandse zakenpartner afspraken over het vervoer van de goederen. Door het afspreken van Incoterms® weet je wie van beiden verantwoordelijk is voor het regelen van het vervoer, wie verantwoordelijk is voor de kosten rondom het vervoer en wie het risico draagt van schade aan, of verlies van de goederen tijdens dit vervoer. Er zijn meerdere Incoterms®-regels met verschillende verplichtingen voor verkoper (exporteur) en koper (importeur).

De International Chamber of Commerce (ICC) heeft Incoterms® opgesteld. Deze worden iedere tien jaar herzien. De laatste versie is van 2020 en telt elf Incoterms®-regels. Welke Incoterms®-regel je afspreekt hangt af van de vervoerswijze en van welke verplichtingen je op je wilt nemen. Per Incoterms®-regel lees je in dit artikel een toelichting, voorbeelden en de belangrijkste verplichtingen voor koper en verkoper.

• Ex Works (EXW)
• Free Carrier (FCA)
• Free Alongside Ship (FAS)
• Free On Board (FOB)
• Carriage Paid To (CPT)
• Carriage and Insurance Paid To (CIP)
• Cost and Freight (CFR)
• Cost Insurance and Freight (CIF)
• Delivered At Place (DAP)
• Delivered at Place Unloaded (DPU)
• Delivered Duty Paid (DDP)
• Dit regelen Incoterms® niet

Ex Works (EXW)

De Incoterms®-regel Ex Works (EXW) brengt de minste verplichtingen mee voor de verkoper. Die hoeft zijn goederen alleen maar op een afgesproken plaats - vaak zijn bedrijfspand, werkplaats of opslagruimte - klaar te zetten voor de koper.

Verplichtingen voor koper

EXW is voor de koper een 'onvriendelijke' Incoterms®-regel, want diegene moet het hele transport zelf regelen. En draagt alle kosten, verbonden aan het vervoer naar de eindbestemming. Ook draagt diegene het risico van verlies of schade aan de goederen vanaf het moment van het in ontvangst nemen van de goederen op de afgesproken plaats. Deze plaats, waar het risico overgaat van verkoper op koper, noemt men binnen Incoterms® ook wel de ‘plaats van levering’. Bij EXW is dit meestal het bedrijf van de verkoper. De koper is ook verantwoordelijk voor het laden van de goederen in het voertuig. Omdat een vervoerder op basis van internationale vervoersverdragen beperkt aansprakelijk is, is het afsluiten van een goederentransportverzekering door de koper verstandig.

EXW en vervoerwijze

Je kunt EXW afspreken voor alle vormen van vervoer; dus vervoer over weg, water, spoor en via de lucht. In Nederland staat EXW bekend als ‘Af Fabriek’.

Export naar land buiten de EU

EXW is niet geschikt voor exportzendingen. Stel dat de verkoper gevestigd is in Nederland en de koper in een land buiten de EU. Bij EXW is de koper verantwoordelijk voor de uitvoeraangifte bij de Nederlandse Douane. Dit is niet praktisch. Sinds 1 oktober 2020 moet de exporteur die genoemd wordt in de uitvoeraangifte gevestigd zijn in de EU. De koper van buiten de EU zal dus bij EXW een andere partij, zoals een logistiek dienstverlener of douane-expediteur uit de EU, bereid moeten vinden om op te treden als exporteur voor de uitvoeraangifte.

Ook geldt dat de koper bij EXW verantwoordelijk is voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, mocht dat nodig zijn.

Btw 0-tarief

Het toepassen van het btw 0-tarief vraagt extra aandacht. Een Nederlandse verkoper van producten naar een land buiten de EU mag 0% btw factureren aan zijn klant buiten de EU. Diegene moet dan wel kunnen aantonen dat de goederen de EU hebben verlaten. Maar omdat de koper bij een EXW-zending verantwoordelijk is voor de uitvoeraangifte bij de douane, is het voor de verkoper lastig om de uitvoer aan te tonen. Hij is dan afhankelijk van de koper of diens logistieke dienstverlener voor het aanleveren van het bewijs van uitvoer, ofwel de Confirmation of Exit. Is de uitvoer niet voldoende aantoonbaar? Dan beschouwt de Nederlandse Belastingdienst de transactie als een binnenlandse levering. Het gevolg is dat de verkoper Nederlandse btw moet betalen.

Advies: minimaal FCA

Het advies is om, zeker bij zakendoen met leveranciers of klanten buiten de EU, minimaal de Incoterms®-regel Free Carrier (FCA) af te spreken in plaats van EXW. Bij FCA is de verkoper verantwoordelijk voor het regelen van de uitvoerformaliteiten en de eventuele uitvoerdocumenten. Ook is hij verantwoordelijk voor het laden van de goederen in het vervoermiddel op de afgesproken plaats.

Is de afgesproken plaats het bedrijf van de verkoper? Dan is FCA-A een geschikt alternatief voor EXW. Het hoofdvervoer wordt geregeld door de koper, terwijl de verkoper kan aantonen dat zijn goederen de EU verlaten en daardoor terecht 0% btw mag factureren aan de koper.

EXW en internationale betalingen

EXW gaat moeilijk samen met de internationale betalingsvormen Letter of Credit (L/C) en documentair incasso. Bij deze betalingsvormen vindt betaling plaats op basis van aangeboden handelsdocumenten. De verkoper moet deze documenten aanleveren bij zijn bank. Zijn bank stuurt deze vervolgens door naar de bank van de koper.

Een voorbeeld van een handelsdocument is een transportdocument. Bij EXW is de verkoper niet verantwoordelijk voor het regelen van het transport. Mogelijk beschikt hij dus niet over een transportdocument. En als dit ontbreekt loopt hij het risico dat de bank niet uitbetaalt.

Vermelding EXW in contract

Spreek je EXW af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'EXW (gevolgd door afgesproken plaats van levering) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor een Nederlandse exporteur): ‘EXW Fabrieksstraat 5, Utrecht, Netherlands, Incoterms® 2020’.

Free Carrier (FCA)

De Incoterms®-regel Free Carrier (FCA) brengt iets meer verplichtingen mee voor de verkoper dan Ex Works (EXW). Een verkoper hoeft zijn goederen alleen maar op een afgesproken plaats over te dragen aan (de vervoerder van) de koper. Vaak is dit zijn bedrijfspand of een externe locatie zoals een groupageloods of een terminal in de zeehaven van vertrek. Vanaf dat moment draagt de koper alle aan het vervoer gerelateerde kosten, en het risico van verlies of schade aan de goederen. Bij exportzendingen naar een land buiten de EU is de verkoper verantwoordelijk voor de uitvoeraangifte bij de douane. Koper en verkoper zijn vrij om een goederentransportverzekering af te sluiten voor het deel waarover zij transportrisico lopen.

FCA en vervoerwijze

Je kunt FCA afspreken voor alle vormen van vervoer, over weg, water, spoor en via de lucht. In Nederland staat FCA bekend als ‘Vrachtvrij tot Vervoerder’.

FCA A en B

FCA kent twee varianten:

FCA-A

Overdracht van risico en kosten van verkoper op koper gebeurt op het moment dat de verkoper zijn goederen in zijn bedrijfsruimte of zijn terrein heeft geladen op het vervoermiddel van de koper of door de koper ingeschakelde vervoerder. De plaats waar het risico overgaat van verkoper op koper, heet binnen Incoterms® ook wel de ‘plaats van levering’ (bij FCA -A dus de bedrijfsruimte of het terrein van de verkoper). FCA-A komt vaak voor bij volle containerladingen (Full Container Load / FCL).

FCA-B

Bij FCA-B vervoert de verkoper zijn goederen naar een externe locatie, bijvoorbeeld naar een groupageloods of naar de haven van vertrek.
Bij kleinere leveringen (Less than Container Load / LCL) is het mogelijk om goederen in een container samen te voegen met goederen van andere bedrijven. Meestal gebeurt dit samenvoegen op een externe locatie zoals een groupageloods. In dit geval vindt de overdracht van risico en kosten van verkoper op koper plaats na aankomst van het door de verkoper geregelde en niet-geloste vervoermiddel op de externe locatie (dit is de plaats van levering). De koper is dus verantwoordelijk voor het lossen van het aankomende vervoermiddel van de verkoper, en het vervolgens laden van de goederen in de container op de externe locatie. De verkoper draagt de kosten en risico van het voortransport, ofwel het vervoer van zijn bedrijf naar de externe locatie.|
Maar het is bij FCA-B ook mogelijk dat de verkoper een volle container met goederen (FCL) aflevert op een terminal in de zeehaven van vertrek. Ook hier geldt dat de overdracht van risico en kosten van verkoper op koper plaats vindt na aankomst op de terminal van het door de verkoper geregelde en niet-geloste vervoermiddel.

Export naar land buiten de EU

Ligt de bestemming van de goederen buiten de EU? Naast het verzorgen van de uitvoeraangifte bij de douane is de verkoper ook verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, mocht dat nodig zijn. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan (bijvoorbeeld een invoervergunning).

FCA of EXW

Als je internationaal zakendoet is FCA geschikter dan EXW. Bij FCA is de verkoper verantwoordelijk voor het regelen van de uitvoerformaliteiten en eventuele uitvoerdocumenten. Bij EXW ligt deze verantwoordelijkheid bij de koper. Dit is niet praktisch en in bepaalde gevallen onmogelijk. Verder geldt bij EXW dat de koper verantwoordelijk is voor het laden van de goederen in het voertuig op de afgesproken plek. Dit is meestal het bedrijf van de verkoper. In de praktijk komt het vaak voor dat de chauffeur de goederen niet laadt in het voertuig, maar dat de verkoper of zijn personeel dit doet. In dat geval is er in de praktijk al sprake van FCA-A.

FCA en internationale betalingen

FCA gaat lastig samen met de internationale betalingsvormen Letter of Credit (L/C) en documentair incasso. Bij deze betalingsvormen vindt betaling plaats op basis van aangeboden handelsdocumenten. De verkoper moet deze documenten aanleveren bij zijn bank. Zijn bank stuurt deze vervolgens door naar de bank van de koper.

Een voorbeeld van een handelsdocument is een transportdocument. Zo vraagt de bank in het geval van zeevervoer vaak om een on-board bill of lading. Dit is het bewijs van de rederij dat de goederen zich aan boord van het vertrekkende schip bevinden. De verkoper kan dit document normaal gesproken niet aanleveren omdat hij bij FCA niet betrokken is bij de belading van het schip. Hij is immers niet verantwoordelijk voor het regelen van het vervoer over zee. Door het ontbreken van dit document bestaat het risico dat de bank niet uitbetaalt.

Voor het oplossen van dit probleem kunnen koper en verkoper sinds de herziening van FCA in de Incoterms®-versie van 2020 overeenkomen dat de koper zijn vervoerder opdracht geeft tot het afgeven van een on-board bill of lading aan de verkoper. Door deze mogelijkheid kan de verkoper toch aan de eis van de bank voldoen en een on-board bill of lading overleggen bij betaling via L/C of documentair incasso. Als koper en verkoper dit willen afspreken dan moeten zij dit in de overeenkomst opnemen.

Vermelding FCA in contract

Spreek je FCA af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'FCA (gevolgd door exacte afgesproken plaats van levering) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur) bij FCA –A : ‘FCA (A) Fabrieksstraat 5, Utrecht, Netherlands, Incoterms® 2020’.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur) bij FCA – B: ‘FCA (B) Groupageweg 10, Rotterdam, Netherlands, Incoterms® 2020’.

Free Alongside Ship (FAS)

De Incoterms®-regel Free Alongside Ship (FAS) houdt in dat de verkoper levert zodra hij de goederen in de afgesproken verschepingshaven, naast het door de koper genoemde schip, neerzet. In de praktijk betekent dit dat de verkoper de goederen aflevert op de kade, of op een binnenvaartschip gelegen naast het vertrekkende schip. Vanaf dat moment draagt de koper de kosten gerelateerd aan het vervoer en het risico van verlies of schade aan de goederen tijdens het vervoer. De koper is dus ook verantwoordelijk voor het laden van het vertrekkende schip vanaf de kade of vanaf het binnenschip. Benoem in de koopovereenkomst dan ook de exacte laadplaats, omdat daar het risico overgaat. Koper en verkoper zijn vrij om een goederentransportverzekering af te sluiten voor het deel dat zij transportrisico lopen.

FAS en vervoerwijze

Je kunt FAS alleen afspreken voor vervoer over water (zee en binnenwateren). In Nederland staat FAS bekend als ‘Vrachtvrij Langszij Schip’.

FAS niet voor containervervoer

FAS is vooral geschikt voor het vervoer van bulkgoed (zoals graan) of stukgoed (product dat je niet op elkaar stapelt in een container zoals een auto). Bij dit soort goederen kan makkelijker worden nagegaan in welke staat de goederen zich bevinden op het moment dat de verkoper ze heeft neergezet op de kade of op een binnenschip. Bij goederen die zich in een container bevinden gaat dat niet, omdat de container al op een eerder moment is geladen en afgesloten. Bij containervervoer is daarom Free Carrier (FCA-B) geschikter.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is diegene verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, mocht dat nodig zijn. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

FAS en internationale betalingen

FAS gaat lastig samen met de internationale betalingsvormen Letter of Credit (L/C) en documentair incasso. Bij deze betalingsvormen vindt betaling plaats op basis van aangeboden handelsdocumenten. De verkoper hoort deze documenten aan te leveren bij zijn bank. Diens bank stuurt deze vervolgens door naar de bank van de koper.

Bijvoorbeeld een transportdocument, zoals een Bill of Lading (B/L) voor het zeevervoer. De verkoper kan dit document normaal gesproken niet aanleveren omdat diegene niet verantwoordelijk is voor het regelen van het vervoer over zee. Door het ontbreken van dit document bestaat het risico dat de bank niet uitbetaalt.

Vermelding FAS in contract

Spreek je FAS af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'FAS (gevolgd door afgesproken verschepingshaven) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): ‘FAS Rotterdam (eventueel aangevuld met specifieke plaats in haven van Rotterdam), Netherlands, Incoterms® 2020’.

Free On Board (FOB)

Bij de Incoterms®-regel Free on Board (FOB) draagt de verkoper het risico van verlies of schade aan de goederen en alle kosten, tot het moment dat diegene de goederen aflevert aan boord van het door de koper genoemde schip in de afgesproken verschepingshaven. Vanaf dat moment draagt de koper de kosten en het transportrisico. Koper en verkoper zijn vrij om een goederentransportverzekering af te sluiten voor het deel dat zij transportrisico lopen.

FOB en vervoerwijze

Je kunt FOB alleen afspreken voor vervoer over water (zee en binnenwateren). In Nederland staat FOB bekend als ‘Vrachtvrij aan boord’.

FOB niet voor containervervoer

FOB is vooral geschikt voor het vervoer van bulkgoed (zoals graan) of stukgoed (product dat je niet op elkaar stapelt in een container zoals een auto). Bij dit soort goederen kan makkelijker gecontroleerd worden in welke staat de goederen zich bevinden op het moment dat de verkoper ze aan boord van het schip heeft geplaatst. Bij goederen die zich in een container bevinden gaat dit niet omdat de container al op een eerder moment is geladen en afgesloten. Bij containervervoer is daarom Free Carrier (FCA-B) geschikter.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is diegene verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, mocht dat nodig zijn. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

FOB en internationale betalingen

FOB gaat minder goed samen met de internationale betalingsvormen Letter of Credit (L/C) en documentair incasso. Bij deze betalingsvormen vindt betaling plaats op basis van aangeboden handelsdocumenten. De verkoper hoort deze documenten aan te leveren bij diens bank. De bank stuurt deze vervolgens door naar de bank van de koper.

Denk bij handelsdocumenten bijvoorbeeld aan een transportdocument zoals een Bill of Lading (B/L) voor het zeevervoer. De verkoper kan dit document normaal gesproken niet aanleveren omdat diegene niet verantwoordelijk is voor het regelen van het vervoer over zee. Door het ontbreken van dit document bestaat het risico dat de bank niet uitbetaalt.

Vermelding FOB in contract

Spreek je FOB af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'FOB (gevolgd door afgesproken verschepingshaven) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'FOB Rotterdam, Netherlands, Incoterms® 2020’.

Carriage Paid To (CPT)

De Incoterms®-regel Carriage Paid To (CPT) betekent dat het risico van verlies of schade aan de goederen overgaat op de koper zodra de verkoper de goederen in zijn bedrijfspand of op een andere afgesproken laadplaats overhandigt aan zijn vervoerder. De verkoper regelt en betaalt het vervoer en daaraan gerelateerde kosten tot de afgesproken plaats van bestemming.

CPT en vervoerwijze

CPT komt vooral voor bij het vervoer van goederen in containers. Je kunt CPT afspreken voor alle vormen van vervoer; over weg, water, spoor en via de lucht. In Nederland staat CPT bekend als ‘Vracht Betaald tot’.

Overgang van transportrisico en kosten

De overgang van het transportrisico en de kosten van verkoper op koper vindt op verschillende momenten plaats:

1. Plaats van levering

Is er sprake van verschillende opeenvolgende vervoerders (bijvoorbeeld wegvervoer in het land van de verkoper, vervolgens zeevervoer naar het land van de koper en tot slot wegvervoer naar de plaats van bestemming in het land van de koper), dan vindt overgang van risico plaats op het moment dat de goederen zijn geladen in/op het vervoermiddel van de eerste vervoerder (daar is dan de plaats van levering). Koper en verkoper zijn vrij om een goederentransportverzekering af te sluiten voor het deel dat zij transportrisico lopen.

2. Plaats van bestemming

De verkoper regelt het vervoer naar de afgesproken plaats van bestemming en draagt de kosten gerelateerd aan dat vervoer. Diegene sluit hiervoor een vervoerovereenkomst af. Meestal ligt deze plaats in het land van de koper. Maar een andere bestemming is ook mogelijk, bijvoorbeeld het land waar de koper vraagt de goederen af te leveren. De verkoper draagt de kosten van het lossen op de plaats van bestemming als dit in de vervoerovereenkomst staat. De koper betaalt de eventuele kosten van inklaring bij de douane in het bestemmingsland en de eventuele invoerbelastingen. Ook betaalt diegene eventuele kosten van doorvoer nadat de goederen op de plaats van bestemming zijn gearriveerd.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is hij verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, mocht dat nodig zijn. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

CPT en internationale betalingen

Als je CPT afspreekt kun je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding CPT in contract

Spreek je CPT af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'CPT (gevolgd door de afgesproken plaats van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'CPT 319 Company Street, New York City (NY), USA, Incoterms® 2020’.

Carriage and Insurance Paid To (CIP)

De Incoterms®-regel Carriage and Insurance Paid To (CIP) lijkt inhoudelijk op CPT. Het risico van verlies of schade aan de goederen gaat over van de verkoper op de koper zodra de verkoper de goederen in zijn bedrijfspand of op een andere afgesproken laadplaats overhandigt aan zijn vervoerder. De verkoper regelt en betaalt het vervoer en daaraan gerelateerde kosten tot de afgesproken plaats van bestemming.

CIP en vervoerwijze

CIP komt vooral voor bij het vervoer van goederen in containers. Je kunt CIP afspreken voor alle vormen van vervoer; over weg, water, spoor en via lucht. In Nederland staat CIP bekend als ‘Vracht en Verzekering Betaald tot’.

Overgang van transportrisico en kosten

De overgang van het transportrisico en de kosten van verkoper op koper vindt net als bij CPT op verschillende momenten plaats:

1. Plaats van levering

Overgang van het risico van verlies of schade aan de goederen van verkoper op koper gebeurt op het moment dat de verkoper de goederen overhandigt aan de door hem ingeschakelde vervoerder. Geef daarom in de koopovereenkomst duidelijk de locatie aan waar de verkoper de goederen aflevert aan de vervoerder. Deze locatie is de plaats van levering.

Is er sprake van verschillende opeenvolgende vervoerders (bijvoorbeeld wegvervoer in het land van de verkoper, vervolgens zeevervoer naar het land van de koper en tot slot wegvervoer naar de plaats van bestemming in het land van de koper), dan vindt overgang van risico plaats op het moment dat de goederen zijn geladen in/op het vervoermiddel van de eerste vervoerder. Daar is dan de plaats van levering.

2. Plaats van bestemming

De verkoper regelt het vervoer naar de afgesproken plaats van bestemming en draagt de kosten gerelateerd aan dat vervoer. Diegene sluit hiervoor een vervoerovereenkomst. Meestal ligt deze plaats in het land van de koper. Maar een andere bestemming is ook mogelijk, bijvoorbeeld het land waar de koper vraagt de goederen af te leveren. De verkoper draagt de kosten van het lossen op de plaats van bestemming als dit in de vervoerovereenkomst staat. De koper betaalt de eventuele kosten van inklaring bij de douane in het bestemmingsland en de eventuele invoerbelastingen. Ook betaalt diegene eventuele kosten van doorvoer nadat de goederen op de plaats van bestemming zijn gearriveerd.

Transportverzekering verplicht

Het verschil met CPT is dat de verkoper bij CIP verplicht is om een goederentransportverzekering af te sluiten voor de koper. Deze verzekering dekt het vervoer tussen de plaats van aflevering aan de eerste vervoerder en de afgesproken plaats van bestemming. Bij onvoldoende dekking van deze transportverzekering draagt de koper nog steeds het risico van verlies of schade aan de goederen. De verkoper moet ervoor zorgen dat de koper in geval van schade rechtstreeks bij de verzekeraar een beroep kan doen op deze transportverzekering.

Bij Incoterms® 2020 is de verkoper verplicht tot het afsluiten van een transportverzekering met een uitgebreide dekking die overeenkomt met de Institute Cargo Clauses (A). De Institute Cargo Clauses (A) voorzien in een allriskdekking. De verkoper en de koper kunnen met wederzijds goedvinden een beperktere dekking afspreken. De Institute Cargo Clauses (A) dekken geen schade door oorlog, stakingen of rellen. Hiervoor is een extra verzekering nodig. Dit geldt ook voor schade door eigen gebrek en vertraging.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is hij verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, als dit nodig is. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

CIP en internationale betalingen

Als je CIP afspreekt kun je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding CIP in contract

Spreek je CIP af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'CIP (gevolgd door de afgesproken plaats van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'CIP 319 Company Street, New York City (NY), USA, Incoterms® 2020’.

Cost and Freight (CFR)

Bij de Incoterms®-regel Cost and Freight (CFR) draagt de verkoper het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat diegene de goederen aflevert aan boord van het schip in de afgesproken verschepingshaven. De verkoper regelt en betaalt het vervoer en daaraan gerelateerde kosten tot de afgesproken haven van bestemming.

CFR en vervoerwijze

Je kunt CFR alleen afspreken voor vervoer over water (zee en binnenwateren). In Nederland staat CFR bekend als ‘Kostprijs en Vracht’.

CFR niet voor containervervoer

CFR is vooral geschikt voor het vervoer van bulkgoed, zoals graan, of stukgoed. Dit is een product dat je niet op elkaar stapelt in een container zoals een auto. Bij dit soort goederen kan makkelijker worden nagegaan in welke staat de goederen zich bevinden op het moment dat de verkoper ze heeft neergezet aan boord van het schip. Bij goederen die zich in een container bevinden gaat dat niet omdat de container al op een eerder moment is geladen en afgesloten. Bij containervervoer is daarom Carriage Paid To (CPT) geschikter. Bij CPT is keuring van goederen mogelijk op de plaats waar de container wordt geladen.

Overgang van transportrisico en kosten

De overgang van het transportrisico en de kosten van verkoper op koper vindt op verschillende momenten plaats:

1. Plaats van levering

De verkoper draagt het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat diegene de goederen aan boord van het schip in de afgesproken verschepingshaven plaatst. Dit is de plaats van levering. Vanaf dat moment draagt de koper het transportrisico.

Is er binnen het vervoerstraject sprake van opeenvolgend vervoer met verschillende schepen dan geldt dat overgang van risico plaatsvindt op het moment dat de goederen aan boord zijn gebracht van het eerste schip, tenzij koper en verkoper een andere plaats van levering afspreken.

Voorbeeld: de verkoper levert de goederen af aan boord van een klein schip in een inlandse haven. Dit schip vaart via binnenwateren naar een uitgaande zeehaven. Daar worden de goederen van het kleine schip overgeslagen op het uitgaande zeeschip. Overgang van risico vindt plaats op het moment dat de verkoper de goederen aan boord heeft gebracht van het kleine schip (eerste schip) in de inlandse haven. Dit is de plaats van levering. Koper en verkoper mogen in hun overeenkomst een andere plaats van levering (de zeehaven waar de goederen aan boord worden gebracht van het uitgaande zeeschip) afspreken. Koper en verkoper kunnen een goederentransportverzekering afsluiten voor het deel dat zij transportrisico lopen.

2. Haven van bestemming

De verkoper regelt het vervoer naar (een punt/locatie in) de afgesproken haven van bestemming en draagt de kosten gerelateerd aan dat vervoer. Diegene sluit hiervoor een vervoerovereenkomst. De verkoper draagt ook de kosten van het lossen in de haven van bestemming als dit in de vervoerovereenkomst staat. De koper betaalt de eventuele kosten van inklaring bij de douane in het bestemmingsland en de eventuele invoerbelastingen. Ook betaalt diegene de kosten van vervoer vanaf de bestemmingshaven naar de plaats van bestemming in het binnenland.

Benoem precies het punt binnen de afgesproken haven van bestemming in de overeenkomst met de koper én in de overeenkomst met de vervoerder. Tot dat punt zijn de kosten namelijk voor rekening van de verkoper.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is diegene verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, als dat nodig is. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

Import uit China

LCL-zendingen, ofwel Less than Container Load-zendingen, bestaan uit samengevoegde goederen in één container van verschillende leveranciers. Het komt voor dat Chinese expediteurs van LCL-zendingen bij aankomst onverwachte kosten in rekening brengen aan importeurs, de zogeheten China Import Service Fee (CISF). Een Chinese leverancier krijgt dan van een Chinese expediteur een vergoeding als deze expediteur het vervoer voor de leverancier mag verzorgen. De importeur betaalt uiteindelijk deze vergoeding. Wil je dit als importeur voorkomen? Schakel dan een Nederlandse expediteur in die het vervoer vanuit China regelt en spreek een andere Incoterms®-regel af met de Chinese verkoper, bijvoorbeeld FCA of FOB. Ook al is FOB minder geschikt voor containervervoer.

CFR en internationale betalingen

Als je CFR afspreekt kan je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding CFR in contract

Spreek je CFR af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'CFR (gevolgd door de afgesproken haven van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'CFR Singapore, Tanjong Pagar Terminal, Incoterms® 2020’.

Cost Insurance and Freight (CIF)

De Incoterms®-regel Cost Insurance and Freight (CIF) lijkt inhoudelijk op CFR. De verkoper draagt het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat die de goederen aflevert aan boord van het schip in de afgesproken verschepingshaven. De verkoper regelt en betaalt het vervoer en daaraan gerelateerde kosten tot de afgesproken haven van bestemming.

CIF en vervoerwijze

Je kunt CIF alleen afspreken voor vervoer over water (over zee en binnenwateren). In Nederland staat CIF bekend als ‘Kostprijs, Verzekering en Vracht’.

CIF niet voor containervervoer

CIF is vooral geschikt voor het vervoer van bulkgoed, zoals graan, of stukgoed, een product dat je niet op elkaar stapelt in een container zoals een auto. Bij dit soort goederen is het makkelijker na te gaan in welke staat de goederen zich bevinden op het moment dat de verkoper ze heeft neergezet aan boord van het schip. Bij goederen die zich in een container bevinden gaat dat niet omdat de container al op een eerder moment is geladen en afgesloten. Bij containervervoer is daarom Carriage and Insurance Paid To (CIP) geschikter. Bij CIP is keuring van goederen mogelijk op de plaats waar de container wordt geladen.

Overgang van transportrisico en kosten

De overgang van het transportrisico en de kosten van verkoper op koper vindt op verschillende momenten plaats:

1. Plaats van levering

De verkoper draagt het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat hij de goederen aan boord van het schip in de afgesproken verschepingshaven plaatst. Dit is de plaats van levering. Vanaf dit moment draagt de koper het transportrisico.

Is er binnen het vervoerstraject sprake van opeenvolgend vervoer met verschillende schepen dan geldt dat overgang van risico plaatsvindt op het moment dat de goederen aan boord zijn gebracht van het eerste schip, tenzij koper en verkoper een andere plaats van levering afspreken.

Voorbeeld: de verkoper levert de goederen af aan boord van een klein schip in een inlandse haven. Dit schip vaart via binnenwateren naar een uitgaande zeehaven. Daar worden de goederen van het kleine schip overgeslagen op het uitgaande zeeschip. Overgang van risico vindt plaats op het moment dat de verkoper de goederen aan boord heeft gebracht van het kleine schip (eerste schip) in de inlandse haven. Dit is de plaats van levering. Koper en verkoper mogen in hun overeenkomst een andere plaats van levering (de zeehaven waar de goederen aan boord worden gebracht van het uitgaande zeeschip) afspreken.

2. Haven van bestemming

De verkoper regelt het vervoer naar (een punt/locatie in) de afgesproken haven van bestemming en draagt de kosten gerelateerd aan dat vervoer. Diegene sluit hiervoor een vervoerovereenkomst. De verkoper draagt de kosten van het lossen in de haven van bestemming als dit in de vervoerovereenkomst staat. De koper betaalt de eventuele kosten van inklaring bij de douane in het bestemmingsland en de eventuele invoerbelastingen. Ook betaalt die eventuele kosten van vervoer vanaf de bestemmingshaven naar de plaats van bestemming in het binnenland.

Benoem precies het punt binnen de afgesproken haven van bestemming in de overeenkomst met de koper én in de overeenkomst met de vervoerder. Tot dat punt zijn de kosten namelijk voor rekening van de verkoper.

Transportverzekering

Het verschil met CFR is dat de verkoper bij CIF verplicht is tot het afsluiten van een goederentransportverzekering voor de koper. Deze verzekering dekt het vervoer over water tussen de verschepingshaven en de bestemmingshaven. Bij onvoldoende dekking van de verzekering draagt de koper nog steeds het risico van verlies of schade aan de goederen. De verkoper moet ervoor zorgen dat de koper in geval van schade rechtstreeks bij de verzekeraar een beroep kan doen op de verzekering.

De verkoper moet een transportverzekering afsluiten met een minimale dekking die overeenkomt met de Institute Cargo Clauses (C). Institute Cargo Clauses (C) bieden een dekking voor brand, explosie, stranden, zinken, kapseizen, aanvaring, het lossen van de lading in een noodhaven, averij grosse opoffering en overboord werpen. De verkoper en de koper kunnen met wederzijds goedvinden een hogere dekkingsgraad afspreken, bijvoorbeeld dekking op basis van Institute Cargo Clauses (A) of (B). De Institute Cargo Clauses bieden geen dekking van schade door oorlog, stakingen of rellen. Hiervoor is een extra verzekering nodig. Dit geldt ook voor schade door eigen gebrek en vertraging.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is hij verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, mocht dat nodig zijn. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en de betaling van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

Import uit China

LCL-zendingen, ofwel Less than Container Load-zendingen, bestaan uit samengevoegde goederen in één container van verschillende leveranciers. Het komt voor dat Chinese expediteurs bij LCL zendingen onverwachte kosten in rekening brengen aan importeurs, de zogeheten China Import Service Fee (CISF). Een Chinese leverancier krijgt dan van een Chinese expediteur een vergoeding als deze expediteur het vervoer voor de leverancier mag verzorgen. De importeur betaalt uiteindelijk deze vergoeding. Wil je dit als importeur voorkomen? Schakel dan een Nederlandse expediteur in die het vervoer vanuit China regelt en spreek een andere Incoterms®-regel af met de Chinese verkoper, bijvoorbeeld FCA of FOB. Ook al is FOB minder geschikt voor containervervoer.

CIF en internationale betalingen

Als je CIF afspreekt kan je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding CIF in contract

Spreek je CIF af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'CIF (gevolgd door de afgesproken haven van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'CIF Singapore, Tanjong Pagar Terminal, Incoterms® 2020’.

Delivered At Place (DAP)

De Incoterms®-regel Delivered At Place (DAP) brengt veel verplichtingen mee voor de verkoper. De verkoper regelt en betaalt het vervoer tot de afgesproken plaats van bestemming. Hij draagt ook het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat hij de goederen, nog niet gelost, overdraagt aan de koper op deze afgesproken plaats van bestemming ofwel plaats van levering. Omdat een vervoerder op basis van verdragen beperkt aansprakelijk is kan het afsluiten van een goederentransportverzekering door de verkoper verstandig zijn.

DAP en vervoerwijze

Je kunt DAP afspreken voor alle vormen van vervoer; over weg, water, spoor en via de lucht. In Nederland staat DAP bekend als ‘Geleverd ter Bestemming’.

Plaats van bestemming

Bij DAP heb je verschillende mogelijkheden als het gaat om de afgesproken plaats van bestemming. Dit kan bijvoorbeeld het bedrijf van de koper zijn in het bestemmingsland, een terminal in het bestemmingsland of een andere locatie in het bestemmingsland.

Beschrijf bij DAP het punt binnen de afgesproken plaats van bestemming zo duidelijk mogelijk. Omdat dit de plaats is waar het risico van verlies of schade aan de goederen overgaat van verkoper op koper, de plaats van levering.

De koper draagt de kosten van het lossen op de afgesproken plaats van bestemming, tenzij de vervoerovereenkomst tussen verkoper en vervoerder aangeeft dat deze kosten voor rekening van de verkoper komen. De koper draagt ook het risico van verlies of schade aan de goederen vanaf het moment dat de goederen, niet uitgeladen, aankomen op de afgesproken plaats van bestemming.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is die verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of van andere uitvoerdocumenten, als dit nodig is. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en het betalen van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

DAP en internationale betalingen

Als je DAP afspreekt kun je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding DAP in contract

Spreek je DAP af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'DAP (gevolgd door de afgesproken plaats van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'DAP 239 Novy Arbat Street, Moscow, Russia, Incoterms® 2020’.

Delivered at Place Unloaded (DPU)

De Incoterms®-regel Delivered at Place Unloaded (DPU) brengt veel verplichtingen mee voor de verkoper. De verkoper regelt en betaalt het vervoer tot de afgesproken plaats van bestemming. Diegene draagt ook het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat die de goederen, gelost, overdraagt aan de koper op deze afgesproken plaats van bestemming ofwel plaats van levering. DPU is eigenlijk DAP inclusief lossen. Omdat een vervoerder op basis van verdragen beperkt aansprakelijk is het afsluiten van een goederentransportverzekering door de verkoper verstandig.

DPU en vervoerwijze

Je kunt DPU afspreken voor alle vormen van vervoer (vervoer over weg, water, spoor en via de lucht). In Nederland staat DPU bekend als ‘Geleverd ter Bestemming en Gelost’.

Plaats van bestemming

Bij DPU heb je verschillende mogelijkheden als het gaat om de afgesproken plaats van bestemming. Dit kan bijvoorbeeld het bedrijf van de koper zijn in het bestemmingsland, een terminal in het bestemmingsland of een andere locatie in het bestemmingsland.

Beschrijf bij DPU het punt binnen de afgesproken plaats van bestemming zo duidelijk mogelijk. Omdat dit de plaats is waar het risico van verlies of schade aan de goederen na het lossen van de goederen overgaat van verkoper op koper, de plaats van levering. Ook moet het een plaats zijn waar het lossen van het vervoermiddel door de verkoper mogelijk is. Is lossen niet mogelijk, dan is het advies aan de verkoper om DAP af te spreken.

Export naar land buiten de EU

De verkoper moet, als de bestemming van de goederen buiten de EU ligt, de uitvoeraangifte bij de douane regelen. Verder is die verantwoordelijk voor het regelen van een uitvoervergunning of andere uitvoerdocumenten, als dit nodig is. Voor de invoer in het bestemmingsland regelt de koper de douaneformaliteiten en het betalen van eventuele invoerbelastingen. Ook vraagt de koper, indien nodig, lokale invoerdocumenten aan, bijvoorbeeld een invoervergunning.

DPU en internationale betalingen

Als je DPU afspreekt kun je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding DPU in contract

Spreek je DPU af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'DPU (gevolgd door de afgesproken plaats van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'DPU 239 Novy Arbat Street, Moscow, Russia, Incoterms® 2020’.

Delivered Duty Paid (DDP)

De Incoterms®-regel Delivered Duty Paid (DDP) brengt de meeste verplichtingen mee voor de verkoper. Diegene regelt en betaalt het vervoer tot de afgesproken plaats van bestemming. En is verantwoordelijk voor de inklaring en betaalt de eventuele invoerheffingen in het bestemmingsland, zoals invoerrechten en/of invoer-btw. Verder draagt diegene het risico van verlies of schade aan de goederen tot het moment dat die de goederen, nog niet gelost, overdraagt aan de koper op de afgesproken plaats van bestemming, ofwel plaats van levering.
Omdat een vervoerder op basis van verdragen beperkt aansprakelijk is kan het afsluiten van een goederentransportverzekering door de verkoper verstandig zijn.

DDP en vervoerwijze

Je kunt DDP afspreken voor alle vormen van vervoer, over weg, water, spoor en via de lucht. In Nederland staat DDP bekend als ‘Geleverd Rechten Betaald’.

Plaats van bestemming

Bij DDP heb je verschillende mogelijkheden als het gaat om de afgesproken plaats van bestemming. Dit kan bijvoorbeeld het bedrijf van de koper zijn in het bestemmingsland, een terminal in het bestemmingsland of een andere locatie in het bestemmingsland.

Beschrijf bij DDP het punt binnen de afgesproken plaats van bestemming zo duidelijk mogelijk. Omdat dit de plaats is waar het risico van verlies of schade aan de goederen overgaat van verkoper op koper, de plaats van levering.

De koper draagt de kosten van het lossen op de afgesproken plaats van bestemming, tenzij de vervoerovereenkomst tussen verkoper en vervoerder aangeeft dat deze kosten voor rekening van de verkoper komen. De koper draagt ook het risico van verlies of schade aan de goederen vanaf het moment dat de goederen, niet uitgeladen, aankomen op de afgesproken plaats van bestemming.

Verkoper regelt uitvoer en invoer

Exporteer je naar een land buiten de EU? Bij DDP ben je, behalve voor het regelen van de uitvoeraangifte bij de douane en het regelen van eventuele uitvoerdocumenten, ook verantwoordelijk voor de inklaring bij de douane in het land van bestemming. Je draagt in dat geval de kosten verbonden aan de inklaring, inclusief de eventueel verschuldigde (invoer)belastingen zoals invoerrechten, invoer-btw of andere lokale heffingen. Ook moet je zorgen voor eventuele documenten die nodig zijn voor het inklaren van de goederen, zoals een invoervergunning. DDP komt daarom weinig voor bij commerciële transacties.

Regels bestemmingsland

Heft het bestemmingsland invoer-btw? Dan moet de verkoper zich bij de lokale belastingdienst registreren of ter plekke een fiscaal vertegenwoordiger aanstellen voor het afdragen van de verschuldigde btw. Soms spreekt een verkoper met een koper af dat die alleen de invoerrechten betaalt maar niet de invoer-btw of andere lokale belastingen. Benoem deze uitsluiting dan duidelijk in het contract. Landen kunnen eisen dat importeurs verantwoordelijk zijn voor het betalen van de invoer-btw en eventuele andere (invoer)belastingen. Dus ook al spreek je als verkoper DDP af met ‘VAT and oher local taxes excluded’, je moet dan toch deze belastingen betalen omdat je als verkoper ook de importeur van de goederen bent.

Vraag jezelf af of je de verplichtingen die DDP met zich meebrengt op je wilt of kunt nemen. Mogelijk eisen sommige landen dat je een lokale vestiging hebt. Een alternatief voor DDP is de Incoterms®-regel DAP, ofwel Delivered At Place. DAP lijkt op DDP, zonder de verplichting tot het inklaren van de goederen en het betalen van invoerrechten, invoer-btw en andere lokale heffingen in het bestemmingsland.

DDP en internationale betalingen

Als je DDP afspreekt kun je van verschillende betalingsvormen gebruikmaken, ook van een Letter of Credit (L/C) of documentair incasso.

Vermelding DDP in contract

Spreek je DDP af? Vermeld dit dan als volgt in de overeenkomst met je buitenlandse zakenpartner: 'DDP (gevolgd door de afgesproken plaats van bestemming) Incoterms® (jaarversie)'.

Voorbeeld (voor Nederlandse exporteur): 'DDP 239 Novy Arbat Street, Moscow, Russia, Incoterms® 2020’.

Dit regelen Incoterms® niet

Incoterms® regelen niet wanneer het eigendom van de goederen overgaat. Dit kunnen koper en verkoper vastleggen in een eigendomsvoorbehoud.
Incoterms® hebben ook geen betrekking op intellectuele eigendomsrechten, afspraken over de betaling of het nalaten van contractuele afspraken.