Diensten verrichten in het buitenland, zo regel je het goed

Het verrichten van diensten in het buitenland heeft andere regels dan in Nederland. Verdiep je vooraf in onderwerpen als vergunningen, belastingen, verzekeringen en administratieve verplichtingen ter plaatse. Drie experts leggen uit hoe de regels voor diensten werken. In de EU en daarbuiten. Want ‘ondernemers denken hier vaak te makkelijk over’.

Vaak beperken regels in het buitenland de exportkansen voor Nederlandse ondernemers. Internationaal jurist Hans van Velzen adviseert om ook binnen de EU per land uit te zoeken aan welke regels en verplichtingen je moet voldoen. “Ondernemers denken hier vaak te makkelijk over of vergeten het zelfs. Naast alle regels lopen ze tijdens een klus ook tegen een andere taal of cultuurverschillen aan. Als ze eenmaal bezig zijn, is het meestal te laat om hier goed op in te spelen.”

In de EU

In de EU is er vrij verkeer van diensten en personen. Je hebt geen visum nodig. Een ID-kaart of paspoort is voldoende voor EU-onderdanen. Van Velzen vindt het vrije verkeer van diensten een mooi uitgangspunt waar evengoed nog veel winst te halen is. “Per land gelden afwijkende wetten en regels voor het tijdelijk tewerkstellen van werknemers in het werkland. Zo moet je aan bepaalde administratieve verplichtingen voldoen en je werknemers vooraf ter plaatse aanmelden. In enkele EU-lidstaten is de aanstelling van een lokale vertegenwoordiger verplicht. Als er sprake is van een beschermd beroep heb je voor het verrichten van diensten vaak een vergunning nodig.”

Verschillen tussen landen

Als je werkzaamheden onder de beschermde ofwel gereglementeerde beroepen vallen in het werkland dan gelden aanvullende regels. De lijst van gereglementeerde beroepen verschilt per EU-land. Het kan zijn dat je een vergunning nodig hebt voor het verrichten van je diensten. Deze vraag je aan in het EU-land waar je gaat werken. Je krijgt deze vergunning alleen als je aan de gestelde eisen voldoet. Dit toon je aan met een EU-verklaring die je aanvraagt bij KVK.

De regels verschillen soms per land of regio. Voor werkzaamheden in de bouwsector zijn er vaak aanvullende verplichtingen. Van Velzen noemt twee voorbeelden.

1. Als je bouwwerkzaamheden uitvoert in Duitsland zijn je werkzaamheden vergunningsvrij of vergunningsplichtig.
2. Als je bouwwerkzaamheden uitvoert in België kom je regionale verschillen tegen. In Vlaanderen mag je zo aan de slag. In Brussel en Wallonië gelden diploma-eisen.

Buiten de EU

Als je diensten buiten de EU verricht, heb je een geldig paspoort nodig als identiteitsbewijs. Vaak zijn er nog andere verplichtingen. “Een visum, daar denk je dan nog wel aan. Maar heb je wel eens gehoord van een collectieve arbeidsvoorwaardenplicht, bronbelasting of registratieplicht?”, illustreert Van Velzen. Controleer op de website van de ambassade of en welke vergunningen je ter plaatse nodig hebt.

Voor het verrichten van diensten buiten de EU heb je in de meeste landen een tijdelijk werkvisum nodig. Beschrijf hiervoor duidelijk welke werkzaamheden je gaat doen. Bijvoorbeeld after-sales. Dit neem je op in de ‘purchase & sale agreement’ tussen je bedrijf en de buitenlandse contractspartij. Voor sommige landen heb je geen werkvisum nodig voor werkzaamheden rondom after-sales. Bijvoorbeeld in Canada, Singapore en Japan, als je aan de voorwaarden voldoet.

 

Een visum, daar denk je dan nog wel aan.

Belastingen

Bij het verrichten van diensten in het buitenland zijn er voor de belastingen vaak enkele standaardregels.

• Als je vanuit Nederland werkt, is meestal de Nederlandse wetgeving voor de belastingen van toepassing. Verricht je werkzaamheden in een ander land, dan zijn er soms lokale belastingregels.
• Als je in Nederland woont, geef je je totale wereldinkomen aan in je belastingaangifte. Je wereldinkomen is je Nederlandse en niet-Nederlandse inkomen samen.

Dennis Jongbloed is fiscaal jurist en eigenaar van het gelijknamige bedrijf. Samen met collega Emile Klomp adviseert hij ondernemers over nationale en internationale belastingkwesties. Dat bovenstaande regels in de praktijk net even anders werken, leggen ze hieronder uit.

Inkomstenbelasting

“Je inkomsten geef je in Nederland aan. Dit betekent niet dat je hierover altijd in Nederland inkomstenbelasting betaalt”, stelt Jongbloed. “Dit hangt af van welk land je ‘fiscale woonplaats’ is. En waar je de werkzaamheden verricht.”

Fiscale woonplaats

Je fiscale woonplaats is de plaats waar je sociale leven zich voor het grootste deel afspeelt. Er zijn geen EU-regels waarin staat waar je inkomstenbelasting betaalt als je in een ander EU-land werkt of woont.

Het land van je fiscale woonplaats heft meestal belasting over al je inkomsten. Behalve als op grond van een belastingverdrag het heffingsrecht aan een ander land toekomt. Klomp voegt toe: “In die gevallen heft het land waar het inkomen vandaan komt. Dit noem je ook wel het bronland, en niet het woonland. Nederland geeft dan een zogeheten voorkoming van dubbele belasting voor het inkomen dat aan een ander land is toegewezen."

Belastingverdragen

Nederland heeft belastingverdragen met veel landen, zowel binnen als buiten de EU. In deze verdragen staat welk land in internationale gevallen over welke inkomsten belasting heft. Deze inkomsten bestaan bijvoorbeeld uit loon, pensioen, uitkering of winst.

Het uitgangspunt is dat je maar één keer belasting betaalt over je inkomsten en vermogen. Ontvang je inkomsten uit een land zonder verdrag, dan geeft Nederland in sommige gevallen eenzijdig voorkoming van dubbele belastingheffing. Dit geldt voor landen binnen en buiten de EU.

183-dagenregeling

Onderdeel van belastingverdragen is de verdeling van het heffingsrecht over inkomen uit loondienst in grensoverschrijdende gevallen. Het verdelen van het heffingsrecht vindt vaak plaats volgens de zogeheten 183-dagenregeling. Deze bepaalt welk land loonbelasting heft op het inkomen van je werknemers. Het land waar je werknemer woont. Of het land waar je medewerker een klus voor je uitvoert.

De 183-dagenregeling bestaat uit drie voorwaarden. Klomp benadrukt: “Meestal heft het werkland belasting over het loon. Als je aan alle voorwaarden voldoet, mag het woonland belasting heffen. Voldoe je niet aan deze drie voorwaarden, dan heft het werkland belasting.”

Geen loondienst

De 183-dagenregeling geldt alleen wanneer er sprake is van loondienst. De regeling geldt bijvoorbeeld niet voor zzp’ers. Als zzp’er heb je vaak een eenmanszaak als rechtsvorm voor je bedrijf. En geen personeel in dienst. Je werkt zelfstandig voor verschillende opdrachtgevers, zonder dat er sprake is van een dienstverband. Deze werkzaamheden verricht je als zelfstandig ondernemer. En niet als medewerker van je bedrijf.

Voldoe je niet aan deze drie voorwaarden, dan mag het werkland belasting heffen.

Btw

Bij dienstverlening aan een btw-plichtig bedrijf in een ander EU-land verleg je meestal de btw naar je klant. Je klant berekent meestal zelf de btw en draagt deze af in diens eigen land. Soms lever je diensten aan een buitenlandse consument of organisatie zonder btw-identificatienummer. Dan breng je Nederlandse btw in rekening. Het maakt niet uit of je klant binnen of buiten de EU zit.

Enkele diensten zijn belast in het land waar de consument woont. Bijvoorbeeld diensten rondom onroerende zaken of cultuur, kunst, sport et cetera. Kijk goed in welk land je dienst belast is voor de btw. Als dat in een andere EU-staat is, maak dan gebruik van het éénloketsysteem van de Nederlandse Belastingdienst. In dit systeem geef je makkelijk de omzetbelasting in andere EU-lidstaten aan. De Belastingdienst zet je aangifte en betaling door naar de belastingdienst van het EU-land.

Als je diensten aan btw-plichtige bedrijven buiten de EU verricht, stuur je een factuur zonder Nederlandse btw. Bij de lokale belastingdienst in het land zelf vraag je na of en hoe je btw-aangifte doet.

Met het hulpmiddel van de Belastingdienst controleer je wat je met de btw moet doen.

Verzekeringen

Als je in het buitenland gaat werken, heeft dit gevolgen voor je verzekeringen. Denk aan je sociale verzekering en zorgverzekering.

Sociaal verzekerd in Nederland

Sociale verzekeringen zijn bijvoorbeeld de Algemene Ouderdomswet (AOW), kinderbijslag en arbeidsongeschiktheid. Nederland heeft met meer landen verdragen over sociale zekerheid. Als je in een verdragsland werkt, mag je in Nederland sociaal verzekerd blijven. Je toont dit in het buitenland aan met een A1/certificate of coverage. Dit vraag je aan bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB). Deze organisatie helpt je ook bij vragen over dit onderwerp.

In veel landen mag je pas starten met je werkzaamheden na het overleggen van een A1/certificate of coverage aan je buitenlandse opdrachtgever of ontvanger van je diensten.

Internationale zorgverzekering

Als je in het buitenland een klus doet en in het ziekenhuis terechtkomt, wil je deze kosten vergoed krijgen. Overweeg het afsluiten van een internationale zorgverzekering. Deze verzekering gebruik je wanneer je (tijdelijk) in het buitenland werkt, woont of reist. Soms biedt je Nederlandse of lokale zorgverzekering onvoldoende dekking in het buitenland. Bespreek je vragen over je eigen situatie met je zorgverzekeraar of tussenpersoon.

Beroepsmaterialen meenemen

Voor sommige klussen in het buitenland neem je beroepsmaterialen mee. Gereedschappen of instrumenten bijvoorbeeld. Binnen de EU geldt hiervoor vrij verkeer van goederen.

Voor het tijdelijk meenemen van beroepsmaterialen naar een niet-EU-land doe je aangifte bij de douane. Je doet hiervoor een uitvoer uit Nederland en een invoer in je bestemmingsland. Je gebruikt hiervoor een ATA-carnet. Met dit document betaal je geen invoerrechten en btw. En je voorkomt vertraging en administratieve rompslomp aan de grens.

Subsidie voor advies

Bepaal voordat je een klus aanneemt in een ander land wat de regels zijn. Ga na of er subsidiemogelijkheden van de overheid zijn. Een kennisvoucher van RVO bijvoorbeeld. Hiermee ontvang je een vergoeding van 50% op de kosten van een ingehuurde adviseur. Het maximum subsidiebedrag is 2.500 euro.