Diensten verrichten in het buitenland, zo regel je het goed

Voor het verrichten van diensten in het buitenland gelden andere regels dan in Nederland. Verdiep je vooraf in onderwerpen als vergunningen, belastingen, verzekeringen en administratieve verplichtingen ter plaatse. Drie experts leggen uit hoe de regels voor diensten werken, zowel in de EU als daarbuiten. Want ‘ondernemers denken hier vaak te makkelijk over’.

Vaak beperken regels in het buitenland de exportkansen voor Nederlandse ondernemers. Internationaal jurist Hans van Velzen adviseert om ook binnen de EU per land uit te zoeken aan welke regels en verplichtingen je moet voldoen. “Ondernemers denken hier vaak te makkelijk over of vergeten het zelfs. Naast alle regels lopen ze tijdens een klus ook tegen een andere taal of cultuurverschillen aan. Als ze eenmaal bezig zijn, is het meestal te laat om hier goed op in te spelen.”

In de EU

In de EU is er vrij verkeer van diensten en personen. Je hebt geen visum nodig, een ID-kaart of paspoort is voldoende voor EU-onderdanen. Van Velzen vindt het vrije verkeer van diensten een mooi uitgangspunt waar evengoed nog veel winst te halen is. “Per land gelden afwijkende wetten en regels voor het tijdelijk tewerkstellen van werknemers in het werkland. Zo moet je aan bepaalde (administratieve) verplichtingen voldoen en je werknemers vooraf ter plaatse aanmelden. In een aantal EU-lidstaten is het aanstellen van een lokale vertegenwoordiger verplicht. Als er sprake is van een gereglementeerd beroep heb je voor het verrichten van diensten vaak een vergunning nodig.”

Verschillen tussen landen

Als je werkzaamheden onder de zogenaamde gereglementeerde beroepen vallen in het werkland dan gelden aanvullende regels. De lijst van gereglementeerde beroepen verschilt per EU-land. Mogelijk heb je een vergunning nodig voor het verrichten van je diensten. Deze vraag je aan in het EU-land waar je gaat werken. Je krijgt deze vergunning alleen als je aan de gestelde (diploma)eisen voldoet. Dit toon je aan met een EU-verklaring die je aanvraagt bij KVK.

De regels kunnen per land of regio verschillen. Voor werkzaamheden in de bouwsector gelden vaak aanvullende verplichtingen. Van Velzen noemt twee voorbeelden.

1. Als je bouwwerkzaamheden uitvoert in Duitsland kunnen je werkzaamheden vergunningsvrij of vergunningsplichtig zijn.
2. Als je bouwwerkzaamheden uitvoert in België kom je regionale verschillen tegen. In Vlaanderen kun je zo aan de slag. In Brussel en Wallonië moet je diploma’s laten zien.

Buiten de EU

Als je diensten buiten de EU verricht heb je een geldig paspoort nodig als identificatiebewijs. Vaak zijn er nog andere verplichtingen. “Een visum, daar denk je dan nog wel aan. Maar heb je wel eens gehoord van een collectieve arbeidsvoorwaardenplicht, bronbelasting of registratieplicht?”, illustreert Van Velzen. Controleer op de website van de ambassade of en welke vergunningen je ter plaatse nodig hebt.

Voor het verrichten van diensten buiten de EU heb je in de meeste landen een tijdelijk werkvisum nodig. Hiervoor moet je de te verrichten werkzaamheden duidelijk beschrijven. Bijvoorbeeld after-sales. Dit neem je op in de ‘purchase & sale agreement’ tussen jouw bedrijf en de buitenlandse contractspartij. Voor een aantal landen heb je geen werkvisum nodig voor het verrichten van after-sales gerelateerde werkzaamheden. Bijvoorbeeld in Canada, Singapore en Japan, als je aan een aantal voorwaarden voldoet.

Belastingen

Voor het verrichten van diensten in het buitenland gelden voor de belastingen vaak enkele standaardregels. Dit geldt zowel binnen als buiten de EU.

• Als je vanuit Nederland werkt, geldt meestal de Nederlandse wetgeving voor de belastingen. Verricht je werkzaamheden in een ander land, dan kunnen lokale belastingregels gelden.
• Als je in Nederland woont, geef je jouw totale wereldinkomen aan in je belastingaangifte. Je wereldinkomen is je Nederlandse en niet-Nederlandse inkomen samen.

Dennis Jongbloed is fiscaal jurist en eigenaar van het gelijknamige bedrijf. Samen met collega Emile Klomp adviseert hij ondernemers over nationale en internationale belastingkwesties. Dat bovenstaande regels in de praktijk net even anders werken, leggen ze hieronder uit.

Inkomstenbelasting

“Je inkomsten geef je in Nederland aan, maar dit betekent niet dat je hierover altijd in Nederland inkomstenbelasting betaalt”, stelt Jongbloed. “Dit hangt af van welk land je ‘fiscale woonplaats’ is en waar je de werkzaamheden verricht.”

Fiscale woonplaats

Je fiscale woonplaats is de locatie waar je sociale leven zich grotendeels afspeelt. Er zijn geen EU-regels waarin staat waar je belasting over je inkomsten moet betalen wanneer je in een ander EU-land werkt of woont. Het land van je fiscale woonplaats zal in principe belasting heffen over al jouw inkomsten, tenzij op grond van een belastingverdrag het heffingsrecht aan een ander land toekomt. Klomp voegt toe: “In die gevallen heft niet het woonland, maar het land waar het inkomen vandaan komt, het zogeheten bronland. Nederland geeft dan voorkoming van dubbele belasting voor het inkomen dat aan een ander land is toegewezen."

Belastingverdragen

Nederland heeft belastingverdragen met veel landen, zowel binnen als buiten de EU. In deze verdragen staat welk land in grensoverschrijdende gevallen over welke inkomsten belasting mag heffen. Deze inkomsten bestaan bijvoorbeeld uit loon, pensioen, uitkering of winst.

Het uitgangspunt is dat je maar één keer belasting betaalt over je inkomsten en vermogen. Ontvang je inkomsten uit een land zonder verdrag, dan geeft Nederland in sommige gevallen eenzijdig voorkoming van dubbele belastingheffing. Dit geldt voor landen binnen en buiten de EU.

183-dagenregeling

Onderdeel van belastingverdragen is de verdeling van het heffingsrecht over inkomen uit loondienst in grensoverschrijdende gevallen. Het verdelen van het heffingsrecht vindt vaak plaats volgens de zogeheten 183-dagenregeling. Deze bepaalt welk land loonbelasting mag heffen op het inkomen van je werknemers. Is dit het land waar je werknemer woont of het land waar je medewerker een klus voor je uitvoert? De 183-dagenregeling bestaat uit drie voorwaarden. Klomp benadrukt: “Meestal mag het werkland belasting heffen over het loon. Wordt aan alle voorwaarden voldaan, dan heeft het woonland het recht om belasting te heffen. Voldoe je niet aan deze drie voorwaarden, dan mag het werkland belasting heffen.”

Geen loondienst

De 183-dagenregeling geldt alleen wanneer er sprake is van loondienst. De regeling geldt niet voor:

• Een zelfstandige zonder personeel (zzp’er).
  Een zzp'er heeft als rechtsvorm vaak een eenmanszaak en geen personeel in dienst. Als zzp’er werk je voor verschillende opdrachtgevers, zonder dat er sprake is van een dienstverband. Je doet dit als zelfstandig ondernemer en niet als medewerker van je bedrijf.
• Een directeur groot aandeelhouder (DGA).
  Klomp verduidelijkt: “Een natuurlijk persoon die alle aandelen in een bv heeft en in dienst is van zijn eigen bv, heet een DGA. Het maakt niet uit of de DGA wel of geen personeel op de loonlijst heeft.”
• Bestuurdersinkomen.
  Klomp licht toe: “Als bestuurder van een vennootschap ben je vaak belastingplichtig over je bestuurdersinkomen in het land waar je vennootschap is gevestigd. Het maakt dan niet uit in welk land je jouw werkzaamheden uitvoert.”

Btw

Als je diensten verleent aan een btw-plichtig bedrijf in een ander EU-land verleg je in veel gevallen de btw naar je klant. Jouw klant berekent doorgaans zelf de btw en draagt deze in zijn eigen land af. Als je diensten levert aan een buitenlandse consument of organisatie zonder btw-identificatienummer breng je in beginsel Nederlandse btw in rekening. Het maakt niet uit of je klant binnen of buiten de EU gevestigd is.

Een aantal diensten is belast in het land waar de consument is gevestigd, bijvoorbeeld diensten die te maken hebben met onroerende zaken of cultuur, kunst, sport et cetera. Je moet dus altijd goed kijken waar een dienst belast is voor de btw. Als dat in een andere EU-staat is kun je gebruikmaken van het zogenaamde éénloketsysteem. Hiermee kun je via de Nederlandse Belastingdienst aangifte omzetbelasting doen voor de omzetbelasting die in een andere lidstaat verschuldigd is.

Als je diensten aan btw-plichtige bedrijven buiten de EU verricht, stuur je een factuur zonder Nederlandse btw. Bij de lokale belastingdienst in het land zelf vraag je na of en hoe je btw-aangifte moet doen.

Met het hulpmiddel van de Belastingdienst check je wat je met de btw moet doen.

Verzekeringen

Als je in het buitenland gaat werken, heeft dit gevolgen voor je verzekeringen. Denk aan je sociale verzekering en zorgverzekering.

Sociaal verzekerd in Nederland

Sociale verzekeringen zijn bijvoorbeeld de Algemene Ouderdomswet (AOW), kinderbijslag en arbeidsongeschiktheid. Als je in een land werkt waarmee Nederland een verdrag over sociale zekerheid heeft afgesloten, kun je in Nederland sociaal verzekerd blijven. Je toont dit in het buitenland aan met een A1/certificate of coverage. Dit vraag je aan bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB).

Als jij of je medewerker in meerdere landen werkt en niet zeker weet in welk land je verzekerd moet zijn, neem dan contact op met de SVB. In veel landen mag je pas starten met je werkzaamheden na het overleggen van een A1/certificate of coverage aan je buitenlandse opdrachtgever of ontvanger van je diensten.

Internationale zorgverzekering

Als je in het buitenland een klus doet en in het ziekenhuis terechtkomt, wil je deze kosten vergoed krijgen. Overweeg het afsluiten van een internationale zorgverzekering. Deze verzekering gebruik je wanneer je (tijdelijk) in het buitenland werkt, woont of reist. Soms biedt je Nederlandse of lokale zorgverzekering onvoldoende dekking in het buitenland. Bespreek je vragen over je eigen situatie met je zorgverzekeraar of tussenpersoon.

Beroepsmaterialen meenemen

Als je voor een klus in het buitenland tijdelijk beroepsmaterialen zoals gereedschappen of instrumenten meeneemt geldt hiervoor binnen de EU vrij verkeer van goederen.

Voor het tijdelijk meenemen van beroepsmaterialen naar een niet-EU-land doe je aangifte bij de douane. Je doet hiervoor een uitvoer uit Nederland en een invoer in je bestemmingsland. Je gebruikt hiervoor een ATA-carnet. Met dit document betaal je geen invoerrechten en btw. En je voorkomt vertraging en administratieve rompslomp aan de grens.

Subsidie voor advies

Bepaal voordat je een klus aanneemt in een ander land wat je moet regelen. Ga na of je gebruik kunt maken van subsidiemogelijkheden van de overheid. Met bijvoorbeeld een kennisvoucher van RVO ontvang je een vergoeding van 50% op de kosten van een ingehuurde adviseur tot een maximum van 2.500 euro.