Internationale dropshipping en btw: zo werkt het

Webshops die producten leveren aan consumenten binnen de EU moeten zich houden aan btw-regels. Deze regels gelden ook voor webwinkels die via dropshipping producten aan particulieren verkopen. Internationaal btw-specialist Raymond Feen, waarschuwt webshops die internationaal willen dropshippen. “Besef dat producten niet zonder betaling van btw bij een consument terecht kunnen komen.”

Verkoop je producten binnen de EU dan ben je al snel btw van het bestemmingsland verschuldigd. Voor de btw-afdracht in de andere lidstaat kun je mogelijk gebruikmaken van vereenvoudigde regelingen. Dit artikel licht de regelingen toe en geeft aan de hand van voorbeelden antwoord op de vraag hoe jij als internationale dropshipper met de btw moet omgaan.

• Wat is dropshipping?
• Btw-regels en regelingen
• Verschillende btw-tarieven
• Afspraken met leverancier
• Dropshipments en btw
• Dropshippen en platforms

Wat is dropshipping?

Dropshi pping is het verkopen van andermans producten zonder dat je die op voorraad hebt. De leverancier stuurt het product dat in jouw webshop is besteld rechtstreeks naar je klant. Raymond Feen, internationaal btw-specialist en eigenaar van ALLVAT: “Heb je internationale klanten of bestel je producten bij buitenlandse fabrikanten of leveranciers? Dan heeft dit gevolgen voor de btw-heffing. De wetgeving voor webwinkelverkopen aan particulieren is complex. Hoe je als dropshipper de btw betaalt, verschilt per situatie. Maar het afdragen van btw in het land van de klant staat centraal.”

Btw-regels en regelingen

Voor webshops die binnen de EU producten verkopen aan consumenten geldt het volgende:

• Geen btw-vrijstelling.
  Voor pakketjes van buiten de EU is, ongeacht de waarde, altijd btw verschuldigd in het EU-land van bestemming.
• 10.000 euro-drempel.
  Wanneer je een product verkoopt aan iemand in een ander EU-land, bereken je het btw-tarief van het land van bestemming. Deze verkoop noem je afstandsverkoop als je zelf het vervoer verzorgt naar je buitenlandse klant of een vervoerder hiertoe opdracht geeft. Deze goederen zijn op het moment van verkoop aan de consument al in de EU aanwezig. Ze worden door jou van de ene naar de andere lidstaat vervoerd. Het maakt niet uit of je de goederen vanuit Nederland of vanuit een andere lidstaat vervoert naar je klant in het andere EU-land.
  
  Als de omzet van jouw afstandsverkopen op jaarbasis lager is dan 10.000 euro, mag je Nederlandse btw berekenen. Dit geldt alleen als Nederland het land van vertrek is. Lever je accijnsgoederen, of nieuwe of bijna nieuwe vervoermiddelen aan consumenten? Dan geldt de 10.000 euro-drempel niet. Voor die goederen is altijd de btw van de lidstaat van bestemming verschuldigd.

Afstandsverkopen

Webshops die verkopen aan consumenten (B2C) kunnen gebruikmaken van regelingen. Deze regelingen maken het makkelijker om de btw af te dragen in het EU-land van hun particuliere klant. Maar dropshippers kunnen volgens Feen niet altijd profiteren van deze regelingen. “Het maakt verschil of je als dropshipper zelf het transport regelt naar je klant of dat je leverancier het transport naar je klant regelt. Laat je als dropshipper het vervoer helemaal over aan je leverancier dan zijn de regels van afstandsverkopen niet op jou van toepassing.”

Afstandsverkopen zijn verkopen aan particulieren die in andere lidstaten van de EU wonen, waarbij je de goederen met eigen vervoermiddelen vervoert, zelf per post verzendt of een vervoerder opdracht geeft voor het vervoer en de vervoerder hiervoor betaalt. Feen: “Doe je dit niet dan val je niet onder de regeling van afstandsverkopen en kun je de Unieregeling niet gebruiken. Dit is een vereenvoudigde regeling waarbij je via de Nederlandse Belastingdienst de verschuldigde buitenlandse btw afdraagt in de EU-landen van je particuliere klanten.”

Unieregeling/OSS

Val je als dropshipper onder de regeling voor afstandsverkopen dan kies je zelf hoe je de buitenlandse btw afdraagt. Afdracht is mogelijk via een btw-registratie in de EU-landen van bestemming, maar je kunt ook de buitenlandse btw afdragen via het éénloketsysteem van de Nederlandse Belastingdienst. Dit noem je ook wel de One Stop Shop (OSS).

Feen licht toe: “Binnen het éénloketsysteem gebruik je de Unieregeling. Je geeft dan elk kwartaal in de OSS-portal aan welke btw-bedragen je aan iedere lidstaat over je verkopen moet afdragen. Het totale bedrag maak je over aan de Nederlandse belastingdienst. Die zorgt voor btw-afdracht in de lidstaat van je klant. Je moet bij afstandsverkopen kiezen: je gebruikt de Unieregeling of kiest voor een lokale btw-registratie in de landen waar je de btw moet afdragen. Je mag niet beide gebruiken.”

Wat als je als dropshipper niet valt onder de regeling voor afstandsverkopen? "Dan moet je je in de lidstaat van je klant registreren voor de btw. Dit betekent meer administratieve verplichtingen."

Invoerregeling/IOSS

Er bestaat een Invoerregeling voor pakketjes van buiten de EU met een intrinsieke waarde van maximaal 150 euro. De intrinsieke waarde is gelijk aan de prijs die de consument betaalt voor het product. Als bijkomende kosten zoals vervoers- en verzekeringskosten inbegrepen zijn in de totaalprijs (niet apart gespecificeerd), dan behoren ze tot de intrinsieke waarde. Staan deze bijkomende kosten wel apart vermeld op de factuur, dan vallen ze buiten de intrinsieke waarde. Feen: “Importeer je als dropshipper het product voor je klant en kies je voor deze regeling? Dan betaal je geen invoer-btw. Je klant betaalt de btw namelijk op het moment dat hij het product in je webwinkel koopt. Je hebt dan wel een invoerregelingnummer (IOSS-nummer) nodig van de Nederlandse Belastingdienst. De douane-agent die voor de pakketjes de invoeraangifte doet bij de douane moet dan wel op tijd van jou het IOSS nummer ontvangen zodat je geen invoer-btw aan de grens betaalt.”

Naast de portal voor de Unieregeling heeft het éénloketsysteem ook een portal voor de Invoerregeling, de Import One Stop Shop-portal (IOSS). “Via de IOSS-portal draag je de btw die je ontvangt van je klant af op basis van het tarief dat geldt in het EU-land van bestemming.”

Als je bij invoer in Nederland de Invoerregeling niet gebruikt of het pakketje is zonder verzend- en verzekeringskosten meer dan 150 euro waard, dan heb je twee mogelijkheden; jij importeert de goederen of de Nederlandse consument importeert ze zelf.

1. Als het pakketje voor een Nederlandse consument bestemd is en de invoer vindt plaats in Nederland, dan betaal je als importeur de invoer-btw in Nederland én de Nederlandse btw over de levering aan jouw klant. De aan de grens betaalde invoer-btw kun je via je reguliere btw-aangifte terugvragen. Beschik je over een vergunning artikel 23 van de Nederlandse Belastingdienst? Dan hoef je de invoer-btw niet op het moment van invoer te betalen. Je mag de heffing van de invoer-btw dan verleggen naar je binnenlandse btw-aangifte.
   Als het pakketje voor een particulier in een andere lidstaat is, bijvoorbeeld Frankrijk, en de leverancier stuurt het pakketje rechtstreeks naar deze Franse consument, dan betaal je de Franse invoer-btw én de Franse btw over de levering aan de consument. Hiervoor heb je een btw-registratie nodig in Frankrijk. In de btw aangifte die je in Frankrijk doet, draag je de btw over je verkopen af en kun je de betaalde Franse invoer-btw terugvragen.
2. Je laat de post- of koeriersdienst de verschuldigde btw en eventuele afhandelingskosten voor de inklaring innen bij aflevering van het pakketje aan de consument. De consument importeert dan het pakketje zelf. Informeer je klant hierover voordat hij de bestelling plaatst in je webshop. De prijs die hij in je webshop betaalt, moet dan een prijs zijn waarin geen btw is verwerkt. Anders betaalt diegene twee keer btw, in de webwinkel én aan de deur.

Voor zendingen met een waarde boven 150 euro betaal je naast btw mogelijk invoerrechten. Of en hoeveel invoerrechten je betaalt hangt af van het soort product. Wil je dat jouw klant de verschuldigde invoerrechten, btw en afhandelingskosten voor de inklaring bij de douane betaalt aan de deur? Geef dit aan voordat hij het product in zijn digitale winkelmandje legt. Ook hier geldt dat de consument een product bij je bestelt exclusief het btw-bedrag. Zo voorkom je dat hij dubbele btw betaalt.

Feen benadrukt dat dropshippers de juiste methode moeten gebruiken om de btw in de lidstaat ven bestemming af te dragen. “Helaas komen dropshippers niet voor de faciliteit van de OSS in aanmerking zolang ze niet zelf het vervoer van de goederen organiseren. ”Omdat je al snel het btw-tarief van het EU-land van je klant in rekening moet brengen is een aanpassing van je webshop en je administratie nodig.

Uitgebreide informatie over alle btw-regels voor e-co mmercebedrijven vind je in het artikel ‘Btw-regels voor e-commerce in de EU’. Ook de Belastingdienst geeft informatie.

Verschillende btw-tarieven

Feen wijst dropshippers erop dat ze in hun administratie moeten bijhouden welke omzet zij per lidstaat behalen en tegen welk btw-tarief zij hun producten verkopen. “Je vindt de btw-tarieven op de website van de Europese Commissie. Deze verschillen per lidstaat.”

Hongarije heeft binnen de EU het hoogste standaardtarief, namelijk 27%. “Stel dat je verkoopt aan particulieren in Hongarije en in diverse andere lidstaten, dan zou je voor het bepalen van je verkoopprijs uit kunnen gaan van het hoogste tarief van 27%. Je kunt dan voor het product volstaan met één bruto verkoopprijs in je webshop. Wanneer je dan aan een consument in een ander EU-land verkoopt, draag je voor die transactie minder btw af en houd je meer winst over.”

Afspraken met leverancier

Goede afspraken met leveranciers zijn noodzakelijk. “Leg niet alleen afspraken vast over levertijd, garantie- en retourmogelijkheden, maar zorg er ook voor dat je weet waarvandaan een leverancier zijn producten verscheept”, adviseert Feen. “Komen de producten van buiten de EU? Spreek dan af wie verantwoordelijk is voor de inklaring bij de douane: jij, de leverancier of jouw particuliere klant. Importeert de leverancier de producten op jouw naam of op eigen naam dan moet hij weten waarvoor jij de producten hebt verkocht aan de consument. Zodat op de invoeraangifte de juiste waarde staat vermeld.”

Feen benadrukt dat dropshippers precies moeten weten waar hun producten vandaan komen. “Je moet weten vanaf welke locatie jouw leverancier de goederen verscheept. Dit is belangrijk voor het juist aangeven van de verschuldigde btw.“

Feen licht dit toe met een voorbeeld. “Stel, je hebt een Nederlandse leverancier die vanuit zijn Nederlandse vestiging levert aan jouw Nederlandse klanten. Nu bestelt een Belgische particulier een product in jouw webshop. Je bestelt het product vervolgens bij je Nederlandse leverancier en hij verstuurt het naar je Belgische klant. Nu België het land van bestemming is moet je 21% Belgische btw aan de particulier in rekening brengen. Wat betreft de levering door de leverancier aan jou zijn er verschillende mogelijkheden. Als de goederen vanuit Nederland vertrekken kan de Nederlandse leverancier met 21% Nederlandse btw aan jou factureren. Maar wat als de leverancier ook voorraad aanhoudt in België en het product vanuit dit magazijn rechtstreeks naar jouw Belgische klant stuurde? Dit is een lokale levering in België, want fysiek gaat het product in België niet de grens over. Als het goed is ontvang je dan van je leverancier een factuur met Belgische btw. In beide gevallen 21% btw, maar alleen de Nederlandse btw kun je terugvorderen in je Nederlandse aangifte. Als dropshipper mag je deze levering aan de Belgische consument niet rapporteren in de Nederlandse OSS-portal want het vervoer is immers geregeld door jouw leverancier. Je had een btw-nummer moeten aanvragen bij de Belgische belastingdienst en in België aangifte moeten doen van een lokale levering aan de particulier. In die aangifte zou je ook de 21% Belgische btw die de leverancier factureert terug kunnen vorderen.”

Misbruik IOSS-nummer

Dropshippers moeten volgens Feen voorzichtig zijn met het verstrekken van het IOSS-nummer aan een leverancier. “Maak afspraken over het gebruik van je IOSS-nummer. Met dit nummer hoef je als importeur bij invoer geen btw te betalen. Sta jij toe dat de leverancier je nummer gebruikt bij invoer van de door jou bestelde goederen? Maak dan duidelijk dat hij het nummer niet mag gebruiken voor het importeren van goederen besteld door andere afnemers. Misbruik van je IOSS-nummer wordt op jou verhaald. Je wordt dan aansprakelijk gesteld voor de invoer-btw op goederen die je nooit gekocht hebt.”

Dropshipments en btw

Er zijn tal van situaties in de logistieke keten denkbaar tussen leverancier, dropshipper en consument. Dit heeft gevolgen voor de heffing van btw. In de meest eenvoudige situatie gebeurt alles binnen de landsgrenzen en is het Nederlandse btw-tarief van toepassing.

Complexer wordt het als consumenten en/of leveranciers uit andere landen komen. Feen bespreekt drie cases. Uitgangspunt bij deze voorbeelden is dat de webshop van de dropshipper nog geen btw-registratie heeft in het buitenland. De webwinkel overschrijdt de omzetdrempel van 10.000 euro en de goederen vertrekken uit het land van de leverancier.

Voorbeeld 1: verkoop in Nederland, inkoop in ander EU-land

Bestelling: Consument (NL)-Webwinkel dropshipper (NL)-Leverancier (EU).
Vervoer: Leverancier (EU)-Consument (NL).

In deze situatie koopt een Nederlandse consument een product in de webwinkel van de dropshipper. De dropshipper bestelt het produ ct vervolgens bij zijn leverancier in een ander EU-land, bijvoorbeeld Duitsland. De leverancier stuurt de goederen rechtstreeks vanuit Duitsland naar de consument in Nederland.

Als de dropshipper zijn btw-nummer aan de Duitse leverancier geeft mag de leverancier hem met 0% btw factureren. De leverancier verricht dan een intracommunautaire levering (ICL) aan de webwinkel van de dropshipper. De dropshipper verricht een intracommunautaire verwerving. Dit betekent dat hij Nederlandse btw berekent over zijn aankoop en aangeeft in zijn Nederlandse btw-aangifte. Deze btw mag hij in dezelfde aangifte als voorbelasting aftrekken.
Daarna volgt de levering van de Nederlandse dropshipper aan de Nederlandse consument. Voor de btw is dit een lokale levering en dus belast met Nederlandse btw. Deze btw geeft de dropshipper ook aan in zijn Nederlandse btw-aangifte.

Voorbeeld 2: verkoop in Nederland, inkoop buiten EU

Bestelling: Consument (NL)-Webwinkel dropshipper (NL)-Leverancier (China).
Vervoer: Leverancier (China)-Consument (NL).

In deze situatie koopt een Nederlandse consument een product in de webwinkel van de dropshipper. De dropshipper bestelt het product vervolgens bij zijn leverancier in een land buiten de EU, bijvoorbeeld China. De leverancier stuurt de goederen rechtstreeks vanuit China naar de consument in Nederland.

Toepassen Invoerregeling

Wanneer de consumentenprijs maximaal 150 euro bedraagt (exclusief verzend- en verzekeringskosten), en de dropshipper treedt op als importeur, dan mag hij de Invoerregeling toepassen. Hij krijgt dan een IOSS-nummer van de Nederlandse Belastingdienst. De douane-agent vermeldt het IOSS-nummer in de invoeraangifte. De Nederlandse douane heft dan geen Nederlandse invoer-btw want zij gaat ervan uit dat de consument de btw al heeft afgerekend in de webwinkel. De levering van de Chinese leverancier aan de webwinkel van de dropshipper is niet belast met btw.

De Chinese leverancier kan het product in Nederland ook importeren op naam van de dropshipper waarbij de leverancier gebruik kan maken van het IOSS-nummer van de dropshipper. De leverancier geeft dan dit nummer van de dropshipper aan zijn douane-agent, die de invoeraangifte verzorgt bij de Nederlandse douane. Ook dan betaalt de dropshipper geen Nederlandse invoer-btw.

Daarnaast kan de leverancier de goederen op zijn eigen naam importeren in Nederland. Hij betaalt dan de invoer-btw aan de douane. De levering aan de Nederlandse dropshipper valt dan onder de verleggingsregeling. Dat betekent dat de leverancier aan de dropshipper geen btw factureert. De dropshipper geeft de aankoop aan in zijn btw-aangifte.

De dropshipper kan de btw en de afhandelingskosten voor de invoeraangifte ook door de consument laten betalen bij aflevering aan de deur. De dropshipper moet de consument voorafgaand aan de bestelling informeren over deze kosten. In dat geval zal het post- of koeriersbedrijf de verschuldigde btw van de consument innen.

Geen Invoerregeling

Over de verkoop aan de Nederlandse consument is Nederlandse btw verschuldigd. Kies je als dropshipper in dit voorbeeld niet voor de Invoerregeling of ligt de waarde van het pakketje boven de 150 euro? Dan betaal je, als je optreedt als importeur, eerst de Nederlandse invoer-btw. Vervolgens is je levering aan de consument belast met Nederlandse btw. De invoer-btw vorder je in je Nederlandse btw-aangifte terug.

Als de Chinese leverancier het pakketje op eigen naam importeert, betaalt hij de Nederlandse invoer-btw. Vervolgens valt de levering aan de dropshipper onder de verleggingsregeling. Dit betekent dat de dropshipper zijn aankoop moet aangeven in een Nederlandse aangifte. Over de verkoop draagt de dropshipper Nederlandse btw af in zijn btw aangifte.

Als de consument optreedt als importeur dan betaalt de consument de invoer-btw, de afhandelingskosten en de eventuele invoerrechten aan de deur. De dropshipper is dan geen btw verschuldigd over zijn verkoop.

Voorbeeld 3: verkoop in ander EU-land, inkoop buiten EU

Bestelling: Consument (EU)-Webwinkel dropshipper (NL)-Leverancier (VS).
Vervoer: Leverancier (VS)-Consument (EU).

In deze situatie koopt een consument uit een ander EU-land, bijvoorbeeld Spanje, een product in de webwinkel van de dropshipper. De dropshipper bestelt het product vervolgens bij zijn leverancier in een land buiten de EU, bijvoorbeeld de Verenigde Staten. De leverancier stuurt de goederen rechtstreeks vanuit de VS naar de consument in Spanje.

Betaalt de Spaanse consument minder dan 150 euro exclusief verzend- en verzekeringskosten voor het product? Dan mag de dropshipper gebruikmaken van de Invoerregeling. Hij mag zelf het product invoeren, maar meestal verzorgt de leverancier dit. Importeert de Amerikaanse leverancier het product op naam van de dropshipper, dan mag de leverancier het IOSS-nummer van de dropshipper gebruiken. De dropshipper betaalt dan geen Spaanse invoer-btw. De dropshipper draagt wel de Spaanse btw, die de consument heeft afgerekend in zijn webwinkel, af via de IOSS-portal aan de Nederlandse Belastingdienst.

Als je niet voor de Invoerregeling kiest, of als het pakketje meer dan 150 euro kost, moet de Amerikaanse leverancier, of de dropshipper indien hij optreedt als importeur, zich voor de btw registreren in Spanje. Alle transacties zijn dan namelijk belast in Spanje met Spaanse btw. Net als in voorbeeld twee kan de webwinkel ervoor kiezen dat de consument de Spaanse invoer-btw, de eventuele invoerrechten en de kosten voor de douaneaangifte aan de deur betaalt. Dit is ook mogelijk voor pakketjes waarvan de waarde niet meer bedraagt dan 150 euro. Voor pakketjes tot maximaal 150 euro betaalt de consument geen invoerrechten, maar wel invoer-btw en de eventuele kosten van de douaneafhandeling door het post- of koeriersbedrijf.

Leverancier en klant buiten de EU

Verdiep je in de regels van het land van je klant als zowel klant als leverancier gevestigd zijn in een land buiten de EU. Feen legt uit waarom. “Er gelden misschien invoerverboden of het land stelt andere eisen aan je product. Zoek uit in hoeverre je aansprakelijk bent als jouw product schade of letsel veroorzaakt. Ga na of er een vrijstelling van invoerbelasting is voor zendingen met een beperkte waarde. Besef dat de btw- en douanewetgeving per land kan verschillen. De Verenigde Staten kent geen invoer-btw. Daar heffen ze Sales Tax die per staat verschilt. Spreek tot slot af wie verantwoordelijk is voor de inklaring bij de douane. Jij als dropshipper, de leverancier of de consument.”

Wanneer zowel leverancier als consument buiten de EU gevestigd zijn, komt het product in fysieke zin de EU niet in. Feen: “Hierdoor is er ook geen sprake van btw- (en douane) aangifte in Nederland. De Nederlandse Belastingdienst kan daarom weinig informatie geven over eventuele btw-verplichtingen in het land van aankomst. Een btw-specialist inschakelen is dan een optie.”

Dropshippen en platforms

Eerder las je hoe de btw wordt geheven als een dropshipper zelf goederen koopt van een leverancier en deze verkoopt aan consumenten. Feen zegt: “Er zijn ook ´dropshippers of websites´ die van mening zijn dat ze zelf geen goederen kopen of verkopen en dus niet verantwoordelijk zijn voor de btw. Ook voor die 'dropshippers´ is de wetgeving aangepast. Voor platforms bestaat namelijk de ‘platformfictie’.”

Deze platformfictie zorgt ervoor dat ook als een website slechts faciliteert bij de levering van een product tussen een leverancier en een consument in de EU, die website de btw over die levering verschuldigd is. De platformfictie geldt in de volgende twee situaties:

1. Het platform of de website faciliteert bij de levering van goederen die door een ondernemer geïmporteerd moeten worden in de EU, maximaal 150 euro waard zijn en rechtstreeks geleverd worden aan een consument.
2. Het platform of de website faciliteert bij de levering van goederen die al in de EU aanwezig zijn en door een leverancier van buiten de EU verkocht worden aan consumenten in andere lidstaten dan de lidstaat van vertrek. Het gaat hier om afstandsverkopen waarbij de leverancier van buiten de EU vanuit een voorraad in een EU-land rechtstreeks levert aan consumenten in andere lidstaten.

Faciliteert een webshop bij een levering van goederen tussen een Duitse leverancier en een Nederlandse particulier, dan geldt de platformfictie niet als de goederen vanuit Duitsland naar de Nederlandse consument vervoerd worden. Er is dan immers geen sprake van invoer van buiten de EU. “De platformfictie geldt wel wanneer die goederen door de Duitse leverancier geïmporteerd moeten worden vanuit Rusland, minder dan 150 euro waard zijn en rechtstreeks vanuit Rusland naar de consument in Nederland worden verzonden”, legt Feen uit. “In dat geval is de faciliterende webshop verantwoordelijk voor de btw-afdracht in Nederland.”

Feen noemt als voorbeeld Bol.com. “Op die website worden goederen verkocht van andere ondernemers. Bol.com faciliteert die transacties, want ze zijn betrokken bij de orderverwerking, de afhandeling van de betaling, de afhandeling van retouren et cetera. Faciliteert Bol.com in één van de situaties waarvoor de platformfictie geldt, dan is Bol.com de btw verschuldigd. In alle andere gevallen is de leverancier die via Bol.com zijn producten verkoopt zelf de btw verschuldigd over de levering aan de consument.”

“Ook de website van menig dropshipper wordt, indien hij niet zelf de goederen koopt en verkoopt, door deze fictie toch gezien als platform“, stelt Feen. “Hij is dan de btw verschuldigd in de EU voor alle verkopen die via zijn website tot stand komen en die vallen onder één van de twee situaties. Dat betekent dat zo´n website zich moet registreren in ieder land waar de btw verschuldigd wordt, tenzij de IOSS en/of OSS-regeling wordt gebruikt.”

Dropshippen via AliExpress

Het komt voor dat dropshippers producten van platforms van buiten de EU in de etalage van hun webwinkel plaatsen. Is in zo'n situatie dan ook de platformfictie van toepassing? Als de dropshipper zelf goederen koopt op een platform als AliExpress of Amazon en die goederen verkoopt aan consumenten in de EU is de vraag wie de btw verschuldigd wordt: AliExpress of de website van de dropshipper.

Hoewel AliExpress een platform is, betekent dit niet automatisch dat de verantwoordelijkheid voor het afdragen van de verschuldigde btw daar ligt. “De platformfictie geldt immers alleen als er door het platform gefaciliteerd wordt in de transactie tussen leverancier en consument”, legt Feen uit. "Als het platform faciliteert in de levering tussen de leverancier en de dropshipper, geldt voor het platform de platformfictie niet. Maar het is best mogelijk dat de website van de dropshipper zelf wel degene is die faciliteert." Dat is bijvoorbeeld het geval als:

• De consument de goederen op de website van de dropshipper bestelt.
• De dropshipper regelt dat de bestellingen doorgestuurd worden naar de leverancier (eventueel via een platform als AliExpress).
• De betalingen via de bankrekening van de dropshipper worden afgewikkeld.

”In die gevallen is niet AliExpress het platform waarvoor de fictie geldt, maar de site van de dropshipper. AliExpress is als platform in dit geval niet verantwoordelijk voor de afdracht van btw. Wanneer de consument rechtstreeks een bestelling plaatst bij AliExpress geldt de platformfictie wel voor AliExpress en moet dat bedrijf de verschuldigde btw afdragen.”

Ondersteuning

Richt je administratiesysteem en je webshop zo in dat de btw-afdracht juist en vlekkeloos verloopt. “De complexiteit van de regels en de diversiteit aan dropship-situaties maken het voor jou als dropshipper extra lastig. Elke situatie vraagt maatwerk. Raadpleeg een btw-specialist zodat je voldoet aan de btw-regels”, besluit Feen.